Niezwykła przyroda Bahamów, objawiająca się na niezamieszkanych wyspach i w licznych Parkach Narodowych to jeden z powodów, dla których to miejsce staje się bardziej popularne wśród europejskich turystów. Piękne plaże, lazurowa woda i ogrom opcji spędzenia czasu - to właśnie esencja Bahamów.
Bahamy jeszcze niedawno odwiedzane były głównie przez znanych i bogatach Amerykanów - dziś stają się celem odwiedzin również turystów z Europy. W niektórych obszarach zachwycają doskonałym rozwojem infrastruktury turystycznej, w innych zaś nadal kryje się urok nienaruszonej przez nikogo przyrody.
Bahamy zlokalizowane są w obrębie ciągnącego się na prawie 800 kilometrów Archipelagu Bahamów. Wszystkie wyspy należą według podziału kontynentów do Ameryki Środkowej. W sumie wyspy ciągną się w przekroju aż od Florydy do granic z Kubą. Według map, w skład Bahamów wchodzi ok. 700 zamieszkanych wysp oraz ok. 2000 wysepek, które nie nadają się do zamieszkania. W sumie cała linia brzegowa Bahamów wynosi ponad 3500 kilometrów. Największą wyspą jest Andros, liczący prawie 6 tysięcy kilometrów kwadratowych, zaś główym portem od wieków jest Nassau.
Całe Bahamy znajdują się w strefie wpływów równikowych, pomimo swojej rozciągłości oraz swojego obszaru. Klimat ten cechuje się dużą wilgotnością powietrza, zwłaszcza w miesiącach letnich, a także raczej wysokimi temperaturami. Dla przykładu, miesiące typowo zimowe jak styczeń odznaczają się średnią temperatur na poziomie 22 stopni Celsjusza. Przez cały rok na wyspach wieje delikatny wiatr, który niekiedy, przy bardzo wysokich temperaturach, zamienia się w huragany. Suma opadów dla całego roku to ponad 1000 mm, jednak występuje krótka pora sucha w drugiej części zimy.
Niewiele zachowało się z rdzennej kultury bahamskiej na terenie wysp - a to za sprawą wpływu Wielkiej Brytani oraz Stanów Zjednoczonych. Gdzieniegdzie, na mniej uczęszczanych przez turystów wyspach, amerykanizacja jest mniejsza, a co za tym idzie - można spotkać się np. z lokalnym, przekazywanym od wieków folklorem mówionym. Pozostałością po barwnej kulturze tego regionu jest m.in. Junkanoo, czyli niezwykle barwna parada odbywająca się w Boże Narodzenie, podczas której wielu mieszkańców, przebranych w kolorowe stroje, tańczy w rytm egzotycznej, pobudzającej muzyki.
Zasadniczo najbardziej rozpowszechniona na Bahamach jest sztuka foklorystyczna, związana przede wszystkim z foklorem mówionym. Gawędziarstwo w klasycznym wydaniu znaleźć można choćby w mniej uczęszczanych lokalach czy na wyspach, które nie mają takiego zainteresowana ze strony turystów. Dla fanów sztuki w wydaniu muzealnym poleca się wizytę w Nassau, gdzie mieści się Narodowa Galeria Sztuki Bahamów. Tam podziwiać można przede wszystkim obrazy oraz sztukę wizualną pochodzącą ze starszych okresów Bahamów, jak również nowoczesnych nurtów.
Urzędowym językiem Bahamów jest język angielski, co wynika po części z bliskości Stanów Zjednoczonych, a po części z długiego okresu przebywania tych wysp pod wpływami brytyjskimi. Sprawia to, że językiem tym można posługiwać się we wszystkich restauracjach oraz obiektach turystycznych, a także w większości bardziej popularnych miejsc. Im bliżej do Kuby, tym bardziej popularne, zwłaszcza wśród osób starszych, są dialekty afrykańskie. Z kolei na wyspach położonych na południu oraz zachodzie archipelagu można porozumieć się niekiedy również po hiszpańsku oraz portugalsku.
Na Bahamach dominują wyznawcy chrześcijaństwa, przede wszystkim w odłamie protestanckim, co wynika z wpływów brytyjskich. Katolicy stanowią ok. 15% całego społeczeństwa. Ok. 3% ludności deklaruje ateizm, czyli brak jakiejkolwiek wiary. Bardzo niski jest odsetek islamistów - jedynie ok. 0,1%. W niektórych regionach popularne są wierzenia oparte na religiach plemiennych - praktykuje się m.in. Voodoo. Na Bahamach istnieje wolność wyznaniowa. Powszechnie uważa się, że Bahamy mają jedną z największych liczb świątyń przypadających na osobę wierzącą.
Bahamy w znacznym stopniu zostały zamerykanizowane, dlatego też w większości miejsowosci turystycznych nie ma żadnych problemów z obyczajowością. Nieprzychylnym okiem patrzy się na samotne kobiety zachowujące się w wyzywający sposób, zwłaszcza w skupiskach osób czarnoskórych. W restauracjach wypada zostawić napiwek - czasami na rachunku znajduje się adnotacja odnośnie tego, że napiwek nie jest liczony do sumy za posiłek. Wchodząc do rozmaitych świątyń, należy zasłonić ramiona oraz nogi. Na mniej popularne wyspy dobrze jest wybierać się z przewodnikiem.
Aż do XV wieku, czyli momentu odkrycia Bahamów przez Krzysztofa Kolumba, wyspy zamieszkiwali wyłącznie Arawakowie, stanowiący rdzenny lud tych obszarów. Po odkryciu Ameryki zostali oni przeniesieni na inne wyspy, głównie Haiti, zaś pierwsze próby kolonizacji Bahamów podjęto dopiero w XVII wieku. Przez ok. sto lat zamieszkali tam głównie brytyjczycy, i od tego momentu datuje się wpływy brytyjskie na wyspach. Obszar był centrum przewozu nielegalnego w Stanach Zjednoczonych alkoholu. W trakcie II Wojny Światowej znajdowały się tutaj bazy militarne. Bahamy zyskały niepodległość w 1973 roku.
Kuchnia na Bahamach miesza w sobie wpływy kultury amerykańskiej, zwyczaje kuchenne rodem z Wielkiej Brytanii oraz afrykańskie smaki, bardzo popularne zwłaszcza w mniejszych miejscowościach. Zdecydowanie warto spróbować tutaj owoców morza oraz lokalnych warzyw i owoców.
Z uwagi na panujący klimat oraz budowę Bahamów, bardzo wiele roślin i warzyw uprawianych jest lokalnie, a następnie używanych do rozmaitych dań. Ich świeżość łączona jest zwykle z doskonałym smakiem owoców morza i ryb, do których Bahamy jako kraj wyspiarski mają doskonały dostęp. Warto skusić się również na mniej znane smaki rodem z Afryki, które pozostały tradycją w kuchni jeszcze z wieków, gdy mieszkała tutaj rdzenna ludność. Gdzieniegdzie, zwłaszcza na mniejszych wyspach, kultywowana jest hodowla kóz i owiec, których mięso również często ląduje na talerzach.
Duszona langusta
Langusty są jednym ze składników eksportowych Bahamów, jednak warto zjeść je w klasycznej, lokalnej restauracji. Zazwyczaj podawane są gotowane na parze bądź duszone ze świeżymi, lokalnymi warzywami. W wersji wyspowej podaje się je z wytrawnym sosem.
Callalo
Potrawa w sam raz dla wegetarian - podawana jest zazwyczaj w wersji bezmięsnej, aczkolwiek można znaleźć dania serwowane np. z mięsem kraba. Danie podawane jest w formie potrawki bazującej głównie na mleku kokosowym, amarantusie oraz liściach szpinaku wodnego.
Pieczona albula
Albula to gatunek ryby poławianej na wybrzeżach Bahamów. Rybę przygotowuje się w charakterystyczny sposób, rozdzielając ją na pół oraz marynując w soli oraz ostrym sosie pieprzowym. Następnie jest ona pieczona i podawana z warzywami. To bardzo popularne danie również wśród mieszkańców.
Zupa z groszku
Zupę przygotowuje się wyłącznie z groszku suszonego - w całości bądź dzielonego mechanicznie. W przypadku wykorzystania pierwszego groszku, zupa przypomina bardzo gładkie i gęste puree. W przypadku drugiego, kawałki groszku są bardziej wyczuwalne, a zupa nieco rzadsza.
Guava Duff
Jeden z najbardziej znanych, lokalnych deserów, wykorzystujących lokalny owoc - guawę. Owoc cięty jest zwykle na plasterki oraz gotowany w specjalnie przygotowanym cieście, które następnie przy podaniu kroi się w plastry. Daniu towarzyszy słodki sos z jajek, cukru i wanilii.
Tarta
Choć tarta jest daniem wykonywanym obecnie w większości krajów, na wyspach Bahama zyskała nowy wygląd, obejmujący głównie wykorzystanie konkretnych warzyw i owoców. Do jej zrobienia używa się mleka kokosowego bądź wody kokosowej, a także anansa czy papai.
Ciasto rumowe
Popularny "rum cake" występuje w formie klasycznego ciasta albo muffinek. Jest to danie typowo wakacyjne, dlatego turyści zwykle mają okazję go spróbować. Danie podaje się na różne sposoby, np. z owocami maczanymi w rumie, jak również z brązowym, skarmelizowanym cukrem z dodatkiem rumu.
Johnnycake
Choć sam w sobie johnnycake to po prostu płaski chleb kukurydziany, to zazwyczaj na Bahamach podaje się go w formie deseru albo przystawki, z owocami oraz słodką marmoladą. Ten rodzaj deseru można kupić m.in. na plażowych stoiskach z jedzeniem. Doskonale sprawdzi się w formie przekąski.
