Bermudy mają niewielką powierzchnię, ale nadal stanowią ciekawe miejsce dla każdego turysty, który ceni sobie przede wszystkim odpoczynek na plażach i w przejrzystej, ciepłej wodzie. Dobrze będą czuli się również ci, którzy w atmosferze luksusu chcą zrobić większe zakupy.
Urok Bermudów dotyka coraz większej rzeszy turystów, zachęcając ich do wycieczek w ten region. Jednocześnie, tajemnica Trójkąta Bermudzkiego podnosi zainteresowanie tym obszarem, czyniąc go jeszcze bardziej wyjątkowym. Bermudy to miejsce beztroskiego, rozluźniającego urlopu na pięknych plażach.
Bermudy to w rzeczywistości archipelag wysp, leżący na Morzu Sargassowym. Jest to terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii, liczący sobie niewiele ponad 50 kilometrów kwadratowych, rozłożony w formie półokręgu na 25 kilometrów długości i 8 kilometrów szerokości. Bermudy usytuowane są w taki sposób, że nie graniczą z żadnych krajem ani drogą lądową, ani wodną. Znajdują się po wschodniej stronie wybrzeży Stanów Zjednoczonych, w dość dużej odległości - ok. 1000 kilometrów. Ich linia brzegowa liczy sobie lekko ponad 100 kilometrów.
Teren Bermudów charakteryzuje się pięknymi, piaszczystymi plażami i bogatą roślinnością. Wszystkie wyspy - 130 małych i 7 głównych, w tym ta, gdzie leży stolica tego regionu - dzięki niewielkiej powierzchni całego archipelagu, zlokalizowane są w strefie wpływu klimatu morskiego zwrotnikowego. Prądy morskie są wybitnie ciepłe, co wpływa na rozwój roślinności i warunki pogodowe. Nie ma tutaj wybitnego zimna ani upałów, zimą temperatury pozostają na średnim poziomie ok. 17 stopni, zaś latem - ok. 30 stopni. Wilgotność powietrza jest wysoka, lecz średnie roczne opady to ok. 1200 mm.
Trudno mówić o jakiejkolwiek kulturze rdzennej tego regionu, ponieważ ta została przytłoczona przez wpływy brytyjskie i amerykańskie, jak również zmiany w kulturze wywołane obecną specyfiką regionu. Bermudy to obszar, na którym najsilniej zaznaczyły się brytyjskie zasady kulturalne, co jest bardzo widoczne choćby w specyfice zachowania miejscowych. Cały obszar jest raczej luksusowym, więc np. w porównaniu z Karaibami panuje tutaj znacznie sztywniejsza atmosfera, w której więcej wymaga się od turysty.
Większość sztuki pochodzi głównie z XVI wieku oraz okresów późniejszych - jest to przede wszystkim sztuka brytyjska postkolonialna. Warte uwagi mogą być dla wielbicieli zabytków anglikańskie kościoły oraz nieliczne, pozostałe w tym regionie zabytki o podobnym charakterze. Wielbiciele sztuki i kultury w prawie każdej zatoce znajdą muzea i teatry. Z punktu widzenia fanów zabytków najkorzystniej jest udać się do St George, czyli byłej stolicy Bermudów, która w przeważającej części zawiera w sobie stare, zabytkowe budownictwo.
Oficjalnym językiem Bermudów jest język angielski, co wynika z faktu, że Bermudy są terytorium zamorskim Wielkiej Brytanii. Językiem tym można porozumiewać się zarówno na ulicy, jak również w hotelach. Język ten jest bardziej podobny jednak do odmiany amerykańskiej niż brytyjskiej. Mieszkańcy Europy właściwie nie powinni mieć problemów w porozumiewaniem się w większości popularnych języków z tego obszaru. Spora grupa mieszkańców Bermudów mówi językiem portugalskim, ale można również spotkać ludzi, którzy mówią np. po francusku.
Bermudy w większej części zamieszkują osoby wyznające religię chrześcijańską, co wynika przede wszystkim z brytyjskiego kolonizowania wyspy przez wiele lat. Przeważająca część jest wyznania protestanckiego – stanowią oni nieco mniej niż połowę mieszkańców Bermudów. Ok. 15% to katolicy, zaś niecałe 10% - wyznawcy innych religii z nurtu chrześcijańskiego. Dość spory odsetek mieszkańców, bo ponad 17%, to zdeklarowani ateiści. Wyznawcy innych religii stanowią ok. 4% społeczności. Niewielka jest społeczność muzułmanów – ok. 1%.
Mieszkańcy Bermudów, wbrew temu, co się wydaje, są o wiele mniej tolerancyjni obyczajowo niż np. mieszkańcy Karaibów. Przejawia się to na każdym kroku i wynika głównie z przejęcia brytyjskiej etykiety zachowania; z tego powodu należy przestrzegać m.in. oficjalnego witania się z mieszkańcami wyspy bez specjalnego spoufalania. Uważać należy na plaży – są one oblegane przez turystów, ale również objęte swoimi prawami. Przede wszystkim niemile widziane jest opalanie się topless. Turyści schodzący z plaży i wracający do hotelu powinny przestrzegać dress code’u – strój ma być prosty, ale elegancki.
Bermudy bardzo długo pozostawały nieodkryte przez kogokolwiek. Dopiero w XVI wieku podczas jednego z rejsów hiszpański podróżnik Juan de Bermudez dotarł na ten niewielki archipelag, nazywając go od swojego nazwiska. Aż od 1684 roku wyspy były pod panowaniem brytyjskim – wówczas przywieziono tutaj czarnoskórych niewolników, których potomkowie do dziś zamieszkują wyspy. Dopiero w drugiej połowie XX wieku, po zakończeniu II Wojny Światowej Bermudy otrzymało jako taką niezależność jako jednostka zamorska Wielkiej Brytanii; prawa tego regionu ostatni raz rozszerzono w 1973 roku.
Kuchnia Bermudów jest zdecydowanie warta uwagi i podpasuje turystom z większości regionów świata, bo - mimo iż aromatyczna - pozostaje bardzo smaczna i trafiająca w gusta. Bazuje przede wszystkim na świeżych przyprawach, owocach morza oraz rybach łowionych w okolicach raf koralowych.
Na Bermudach wpływy innych regionów były bardzo duże, co odbiło się również na kuchni. Przeważają przede wszystkim dania inspirowane kuchnią brytyjską oraz amerykańską, choć widoczne są również wpływy portugalskie oraz afrykańskie - głównie z okresu kolonizacji i przywiezienia na wyspy niewolników. Dziś Bermudy odznaczają się przede wszystkim wieloma daniami z użyciem ryb oraz owoców morza, które łowione są w pobliskich rafach koralowych. Dania są bardzo aromatyczne, doprawiane m.in. papryczkami czy tymiankiem.
Rybny chowder
Danie uważane za jeden z narodowych przysmaków Bermudów. Jest to rodzaj bardzo gęstej zupy z dużymi kawałkami składników, robionej z regionalnie występujących ryb, bardzo często łososia. Zazwyczaj zupa przygotowywana jest z ziemniakami, cebulą, bekonem oraz dodatkiem sherry albo rumu.
Brunch z dorsza
Jedno z dań podawanych głównie w trakcie weekendu. Dorsz zwykle marynowany jest w soli, podawany w formie gotowanej normalnie albo na parze. Danie jest bardzo obfite, podawane zazwyczaj z gotowanymi do miękkości ziemniakami, cebulą oraz pokrojonymi bananami.
Paella z ryżem
Niezwykle smakowite danie podawane z lokalnie występującymi krewetkami. Paella przygotowywana jest w głębokim, żeliwnym naczyniu i często na nim podawana. Zawiera przede wszystkim krewetki, smażony ryż oraz dodatkowo warzywa i przyprawy, przede wszystkim ostre.
Hoppin' John
Jedno z lokalnych dań, którego rodowód sięga jeszcze Stanów Zjednoczonych. Podstawą dania jest ryż oraz groszek, podawane z dodatkami w jednym naczyniu. Dodawany jest zazwyczaj pokrojony boczek oraz cebula. Doprawia się to danie zwykle zielonymi papryczkami, sosem winegret i ewentualnie przyprawami.
Pudding ze słodkich ziemniaków
Jeden z niestandardowych deserów podawanych głównie w Noc Guy'a Fawkesa. Wykonany jest ze słodkich ziemniaków z dodatkiem cynamonu, goździków oraz soku z cytryny oraz pomarańczy. Danie to jest niezwykle aromatyczne, a także uznawane za jedno z klasycznych dań tego regionu.
Ciasto z manioka
Jedno z dań podawanych przy specjalnych okazjach, a konkretniej - podczas Bożego Narodzenia. Ciasto to ma bardzo długą tradycję, jako że podawane jest już od 1612 roku. Ogólny przepis bazuje na manioku, maśle, cukrze, soli oraz jajkach, ale jest zmieniany w zależności od indywidualnych tradycji.
Czekoladowe ciasto z musem
Jeden z popularnejszych deserów z Bermudów, podawany głównie w restauracjach. Ciasto to jest bardzo delikatne, o konsystencji musu, i serwowane na ciepło wprost z piekarnika. Dodawane są do niego kremowe pianki, pokruszone orzechy, toffi i krem pistacjowy.
Ciasto bananowe
Ciasto w formie większych, grubych naleśników, podawane ze specjalnie spieczoną skórką oraz bananowym nadzieniem. Banany krojone są zwykle na mniejsze części i maczane w alkoholu, głównie lokalnym rumie albo brązowym cukrze, a następnie przekładane naleśnikami.
