Dawniej zapomniany, a dziś przeżywający rozkwit turystyki kraj jest doskonale przygotowany na spełnienie oczekiwań każdego turysty. Przystępne ceny, malownicza architektura miast, piękna pogoda oraz dzikie plaże czynią z niego najczęściej wybieraną przez Polaków wakacyjną destynację.
Turkusowa woda usiana zielonymi wysepkami, położone na wybrzeżu średniowieczne miasteczka, wyśmienita kuchnia czy kryjące w sobie niezmierzone bogactwo przyrody parki narodowe, stanowią tylko kilka z wielu powodów, dla których warto wybrać się do ojczyzny krawata.
Chorwacja położona jest w południowo-wschodniej Europie na Półwyspie Bałkańskim. Od północy kraj ten sąsiaduje ze Słowenią oraz Węgrami, a od południowego-wschodu graniczy z Bośnią i Hercegowiną, Czarnogórą oraz Serbią. Przez Adriatyk przebiega granica morska z Włochami. Stolicą państwa jest położony w głębi kraju Zagrzeb. Linia brzegowa Chorwacji jest rozbudowana, a jej długość, łącznie z wyspami, wynosi 5835 km. Do najważniejszych spośród 1185 wysp należą Krk, Pag, Hvar. Warto przy tym dodać, że jedynie 67 z nich jest zamieszkałych, więc nietrudno tu o bezludną wyspę.
Wybrzeże Chorwacji położone jest w strefie klimatu śródziemnomorskiego, który charakteryzuje się wysokimi temperaturami w lecie (nawet do 40°C) i łagodnymi zimami, (minimalna temperatura 5°C). Najlepszym miesiącem na odwiedzenie tego kraju jest wrzesień, kiedy ruch turystyczny się zmniejsza, a razem z nim spadają również ceny i temperatura (24-26°C). Mogą pojawić się wtedy pierwsze jesienne deszcze. We wschodniej części kraju panuje klimat kontynentalny, którego temperatura w lecie utrzymuje się na poziome 25°C, a zimą spada do -4°C. Największą ilość opadów odnotowuje się latem i jesienią.
W swojej burzliwej historii ziemie Chorwacji znajdowały się kolejno pod panowaniem rzymskim, bizantyjskim, tureckim oraz weneckim. Nic więc dziwnego, że to właśnie z tych kręgów kulturowych Chorwacja zaczerpnęła najwięcej. Wpływy Imperium Rzymskiego oraz Cesarstwa Bizantyjskiego możemy zaobserwować, podziwiając wyjątkową architekturę tego kraju. Najpiękniejszą budowlą wzniesioną przez Rzymian jest znajdujący się w Splicie pałac Dioklecjana, a najlepszy przykład wpływów Bizancjum stanowi bazylika Eufrazjana w miejscowości Poreč.
Na szczególną uwagę zasługuje wyjątkowa architektura, na którą składają się średniowieczne, portowe miasteczka, preromańskie kościoły oraz budowle wzniesione za czasów Imperium Rzymskiego czy Bizancjum. Cechą charakterystyczną chorwackiej architektury jest wykorzystanie wapienia, bogate kamienne zdobienia i wysokie kościelne dzwonnice. Wartym odwiedzenia jest region Turopolje, położony na południowy wschód od Zagrzebia, gdzie znajduje się 13 drewnianych kościółków, z których najstarszy pochodzi z 1677 r. Ponadto warto wybrać się do Dubrownika, którego Starówka znajduje się na liście UNESCO.
Oficjalnym językiem kraju jest chorwacki, który należy do grupy języków południowosłowiańskich. Język chorwacki jest również jednym z języków urzędowych w takich krajach bałkańskich jak Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra oraz Serbia. Ponadto w języku chorwackim mówi się w regionie Molise (Włochy) i Burgenland (Austria). W chorwackich miastach o wzmożonym ruchu turystycznym wiele osób zna język angielski i niemiecki, a w północnej części kraju włoski. Chorwacki jest w dużej mierze podobny do polskiego, więc bez problemu można się tam „dogadać”, znając jedynie podstawowe słówka.
Główną religią Chorwacji jest chrześcijaństwo (76,8% mieszkańców), co wyróżnia to państwo spośród innych krajów bałkańskich, gdzie przeważa wyznanie prawosławne. Religia dla Chorwatów ma bardzo duże znaczenie, więc uznanie ich kraju jako państwa niezależnego przez Watykan w 1992 r. stanowiło dla nich niezwykle ważne wydarzenie. Równie istotne były dla nich odwiedziny Jana Pawła II, który pielgrzymował tam trzykrotnie. Oprócz chrześcijaństwa w Chorwacji wyznawane są też takie religie jak prawosławie, islam, protestantyzm i judaizm.
Chorwaci są dumni ze swojej bogatej kultury, co zaobserwować można podczas rozmaitych festiwali folklorystycznych, które służą podtrzymaniu ich tradycji. Do najbardziej znanych należą te organizowane w miejscowości Omišu (Festiwal Pieśni Dalmackich Klapa) oraz Brod (Brodsko Kolo), w trakcie których odbywają się pokazy tańca ludowego. Najpiękniejsze stroje ludowe można podziwiać na wyspie Susaka, gdzie w dni świąteczne kobiety prezentują nakładane na siebie warstwowo kolorowe halki, które przypominają te noszone przez baletnice. Efektu dopełniają wełniane rajstopy w czerwonym kolorze
Od I w. p.n.e. terytorium Chorwacji znajdowało się pod panowaniem Imperium Rzymskiego, a w 473 r. południową część kraju podporządkowano Bizancjum. W VII w. na Półwyspie Bałkańskim pojawiło się słowiańskie plemię Chorwatów, które zasiedliło tereny dzisiejszej Chorwacji. W późniejszych wiekach Chorwacja na przemian odzyskiwała i traciła niepodległość, uzyskując ją ostatecznie dopiero w 1995 r., po wojnie domowej, rozpoczętej przez Serbów zamieszkujących terytorium Chorwacji. Wojna na Bałkanach odcisnęła silne piętno zarówno na kulturze materialnej jak i niematerialnej dzisiejszej Chorwacji.
Chorwacja oferuje odwiedzającym wachlarz specjałów, spośród których każdy wybierze coś dla siebie. To bogactwo kulinarne wynika z połączenia kuchni śródziemnomorskiej, włoskiej, austriackiej i węgierskiej. To kraj, w którym jednocześnie spróbujesz dziczyzny, owoców morza i delikatnej jagnięciny
Niezwykle istotne miejsce w chorwackiej kuchni zajmują ryby (karp i morszczuk) oraz owoce morza (ostrygi i ośmiornice). Ponadto będąc w Chorwacji, należy spróbować popularnej pieczonej jagnięciny, która podbija turystyczne podniebienia swoją delikatnością i niepowtarzalnym aromatem. Jeśli mamy ochotę na dziczyznę, to warto skosztować sarniny, mięsa z dzika lub z niedźwiedzia. Na północy kraju można natomiast spróbować trufli, które są tutaj dużo tańsze niż we Włoszech czy Francji. Bez względu na to co wybierzemy, należy zamówić do tego butelkę Merlota czy białej Malwazji!
Pašticada
Jest tradycyjnym, mięsnym daniem, pochodzącym z Dalmacji. Składa się z marynowanego mięsa wołowego bądź cielęcego, które dusi się z suszonymi śliwkami. Tą wyśmienitą potrawę serwuje się zazwyczaj z dużą ilością sosu i posypanymi parmezanem kopytkami.
Buzara
To inny dalmatyński specjał, którego trzeba spróbować będąc w tym regionie. Danie przyrządza się z homara bądź krewetek czerwonych, które gotuje się razem z białym winem, oliwą z oliwek oraz czosnkiem. Buzarę podaję się obficie posypaną świeżą natką pietruszki.
Fiš paprikaš
Jest niezwykle popularnym daniem we wschodniej Chorwacji. Ten gęsty gulasz zgodnie z tradycyjnym przepisem sporządza się z czterech gatunków ryb: karpia, szczupaka, suma i jesiotra. Potrawę przyrządza się z dużą ilością ostrej papryki i podaje z kluskami domowej roboty.
Punjene lignje
To idealne danie dla wielbicieli owoców morza. Przyrządza się je ze smażonych lub pieczonych w piecu mątw faszerowanych czosnkiem i pietruszką. Takie składniki zawiera farsz tradycyjny, który można urozmaicić dodając do niego kawałki długo dojrzewającej szynki.
Palačinke
Jest jednym z najbardziej popularnych, chorwackich deserów, a jego głównym składnikiem jest naleśnik. Podaje się go ze słodkim farszem i polewa gorącą czekoladą lub owocowym sosem z dodatkiem pokruszonych orzechów włoskich. Naleśniki wypełnia się serem z rodzynkami lub różnego rodzaju dżemami.
Rožata
To typowy deser kuchni dalmackiej, który swoim wyglądem przypomina hiszpański flan. Ten chorwacki przysmak przyrządza się z mleka, karmelu, jajek i likieru Rozalin, który nadaje deserowi niepowtarzalny aromat. To również jemu deser zawdzięcza swoją nazwę.
Rafioli
To słodkie pierożki, które swoim kształtem przypominają włoskie ravioli. Te najlepsze pochodzą z Makarskiej i Trogiru. Wypełnione są farszem przyrządzonym z mielonych migdałów, cynamonu, regionalnego likieru oraz skórki cytrynowej. Podaje się je posypane cukrem pudrem.
Fritule
To tradycyjny przysmak, który pojawia się na chorwackich stołach podczas świąt Bożego Narodzenia. Przygotowuje się go z ciasta drożdżowego z dodatkiem likieru, skórki cytrynowej i rodzynek. Z takiej masy formuje się niewielkie kulki, a następnie smaży się w głębokim oleju.
