Każdego roku do Danii przybywają setki obcokrajowców, zarówno w celach zarobkowych, jak i turystycznych. Zachwycają tutaj zabytki z wielu wieków, widoczne głównie w Kopenhadze, ale również liberalne podejście do życia i duży optymizm mieszkańców. Turystyka jest bardzo dobrze rozwinięta.
Dania jest uznawana za jeden z najbardziej rozwiniętych krajów Europy. Każdego roku odwiedzają ją miliony turystów, zwabionych nie tylko ciekawą turystyką i sztuką, ale również światem z dzieciństwa - bajkami Andersena czy parkiem Legoland. A Dania to również smaczna kuchnia i ciekawa kultura.
Dania położona jest w Europie Północnej. Jest stosunkowo niewielkim państwem, które posiada bardzo duży dostęp do wód morskich. Całe państwo składa się z części kontynentalnej leżącej na Półwyspie Jutlandzkim, a także części wyspowej zlokalizowanej na licznych wysepkach. Linia brzegowa Danii jest znacznie dłuższa niż granice lądowe i liczy sobie prawie 7,5 tysiąca kilometrów. Od wschodu znajduje się Morze Bałtyckie, zaś od zachodu - Morze Północne. Na południu znajduje się granica lądowa z Niemcami, licząca 68 kilometrów, zaś na wschodzie przy Cieśninie Sund biegnie granica ze Szwecją.
Ze względu na położenie kraju Dania znajduje się w strefie wpływu klimatu umiarkowanego, który nosi wybitne cechy klimatu ciepłego i morskiego. Temperatury maksymalne osiągają ok. 30 stopni na plusie, zaś minimalne - 30 stopni na minusie. Zimą temperatura utrzymuje się blisko granicy zerowej, zaś latem średnia oscyluje wokół 18 stopni. Opady występują głównie latem pod postacią deszczu. Śnieg na terenie Danii to rzadkość. Na obszarze kontynentalnym suma opadów utrzymuje się ok. 800 mm rocznie, zaś na wyspach ok. 500 mm. Dania jest krajem wiatru - bezwietrzne dni prawie się nie zdarzają.
Dania posiada swoją własną kulturę, wynikającą z bardzo długiego okresu bytowania na tym terytorium. Są to głównie wpływy germańskie połączone z dość dużym liberalizmem oraz wierzeniami chrześcijańskimi w odmianie luterańskiej. Duńczycy są bardzo dumni ze swojego dorobku historycznego oraz kulturalnego, a także cenią ogromnie swoje znaki narodowe, głównie flagę, która jest dla nich prawie święta. Kraj ten rozwijał się bardzo dynamicznie, dlatego liczne są muzea, teatry. Bardzo duże znaczenie w kulturze gra literatura, która po dziś dzień uznawana jest za jedną z ciekawszych.
Sztuka wyraźnie pokazuje wpływy zarówno skandynawskie, jak również pochodzące z Europy Zachodniej, co przełożyło się na zabytki oraz architekturę. W XX wieku odkryto jeden z najstarszych przedmiotów z tego terytorium, tj. ozdobną, metalową zapinkę do szat z inskrypcją - całośc datowana jest na ok. III wiek. Wielbiciele sztuki nowoczesnej znajdą coś dla siebie w mieście Humlebæk, gdzie znajduje się cały zespół muzealny o nazwie Muzeum Sztuki Nowoczesnej Luizjana. Warte uwagi są starsze, zabytkowe części Kopenhagi, gdzie znaleźć można zabytki z różnych okresów.
Urzędowym językiem w Danii jest język duński. Pochodzi on z grupy języków skandynawskich o rodowodzie germańskim. Jako język oficjalny obowiązuje on również na terenie Wysp Owczych, które są terytorium zależnym od Danii. Język sam w sobie jest dość skomplikowany i obcokrajowcy mogą mieć problem z jego nauką, choć dla osób zamieszkałych na terenie kraju organizowane są rygorystyczne kursy duńskiego. Turysta bez problemu w większych miastach porozumie się z mieszkańcami po angielsku - zarówno z tymi młodszymi, jak i starszymi.
Dania jest krajem wyznaniowym. Oficjalną religią jest luteranizm, który na północy kraju jest bardzo restrykcyjny, zaś na południu na tyle luźny, że pozwala m.in. na święcenia kobiet. Protestantyzm wyznaje ok. 80% społeczeństwa. Około 10% Duńczyków uznaje siebie za ateistów. Dość popularny jest islam, który jest religią ok. 4% społeczeństwa. Katolicyzm liczy sobie mniej niż 1% wyznawców, a dodatkowo, ze wzgledu na swoją restrykcyjność, spotyka się z dość niepochlebną opinią. Mimo bycia krajem wyznaniowym Dania nadal pozostaje jednym z bardziej laickich i liberalnych państw pod względem wiary.
Dania jest krajem funkcjonującym na standardach europejskich. To region bardzo liberalny, zwłaszcza w zakresie spraw, które ciągle budzą emocje, np. związków homoseksualnych. W złym tonie jest publiczne okazywanie sobie emocji niezależnie od płci osób w parze. W klubach i barach można spotkać się z nieprzychylnym podejściem do osób przybyłych z Europy Wschodniej, zwłaszcza tych, których cel podróży jest zarobkowy. Zauważyć można duże zaangażowanie w sprawy społeczne i polityczne, ale równocześnie pozytywne podejście do życia i chęć niesienia pomocy zagubionym turystom.
Przed wiekami teren obecnej Danii zamieszkiwały ludy germańskie. Duńczycy zasiedlili te ziemie dopiero ok. VI wieku, zaś w IX wieku nastąpiła chrystianizacja kraju. Początkowo powierzchnia Danii była wielokrotnie większa; obejmowała m.in. dzisiejszą Anglię i Norwegię, a potem również Estonię. W XVI wieku, na skutek wojny domowej, Dania stała się krajem luterańskim. Na skutek działań wojennych stopniowo traciła swoje terytoria. W 1849 roku uzyskała konstytucję, stając się monarchią konstytucyjną; nowa konsytucja weszła w życie w 1953 roku.
Kultura gotowania w Danii stoi na wysokim poziomie - co lato organizowane są rozmaite festiwale smaków i konkursy na najlepsze potrawy. Tradycyjne dania z szerokim wykorzystaniem ryb i feerią smaków w kanapkach uzupełnia dobrze kuchnia nowoczesna, coraz częściej spotykana.
Kuchnia duńska to przede wszystkim kuchnia tradycji. Często spożywa się tutaj mięso różnego pochodzenia oraz pod różnymi postaciami, a także ryby, których nie brak w całym kraju, zwłaszcza na wyspach. Rzadko spotkać się można z daniami wegetariańskimi, co jest pozostałością głównie po wpływach Wikingów i klimacie tego kraju. Często dania główne w dniu to nie obiady, ale śniadania oraz rozmaite kanapki, które kupić można nie tylko przy stoiskach na ulicy, ale również w restauracjach. W dziedzinie alkoholu popularne są rozmaite, lokalne piwa, wykorzystywane tez podczas gotowania.
Biksemad
To jedno z typowych dań kuchni duńskiej, które z pewnością ucieszy wielbicieli mięsa wołowego. Przygotowywane jest w ramach dania obiadowego. Na rozgrzanym maśle smaży się kolejno cebulę, ugotowane mięso wołowe w kawałkach oraz ugotowane ziemniaki. Całość podawana jest z jajkiem sadzonym.
Słońce nad Gudhajem
Jedna z klasycznych kanapek duńskich, które można zjeść jako lunch, a niektórym wystarczy i za obiad. Na żytnim, ciemnym pieczywie podaje się filet z wędzonego na ciepło śledzia, rzodkiewkę, szczypior i wbite w krążek cebuli surowe żółtko. Całość podawana jest z piwem i sałatką.
Øllebrød
Potrawa serwowana o każdej porze, doskonała w chłodniejsze dni, bardzo sycąca. W ciemnym, słodkim piwie słodowym gotuje się kromki czerstwego, lokalnego, żytniego chleba. Potrawę można doprawić na słodko - cynamonem, wanilią - albo wytrawnie - m.in. ugotowanym na twardo żółtkiem.
Gravlax
Jedno z klasycznych dań kuchni duńskiej, bardzo skrajnie odbierane przez turystów. Danie może być podawane jako główne albo przekąska. Oryginalny gravlax to peklowany w soli albo marynacie łosoś, podawany z solą na chlebie albo ziemniakach. Do dania dodaje się często charakerystyczny sos.
Mandelgave
To danie spotkać można głównie podczas Bożego Narodzenia. Jest to deser w formie budyniu ryżowego gotowanego samodzielnie z dodatkiem bitej śmietany oraz posiekanych migdałów. Danie podaje się tradycyjnie z sosem w czerwonym kolorze, głównie słodkim i owocowym.
Szarlotka
Nie dajcie się zwieść tej nazwie! Szarlotka podawana jest w zupełnie inny sposób niż np. w Polsce. Jabłka gotuje się z cukrem, a następnie podaje w wysokiej szklance między dwiema kromkami chleba żytniego. Na wierzch układa się bitą śmietanę i sos owocowy. Serwuje się na zimno.
Sałatka owocowa
Ta sałatka to wpływ egzotycznej kuchni nowoczesnej - danie bardzo lekkie jak na duńskie realia. Sałatkę przygotowuje się z dowolnym, drobno pokrojonych owoców, głównie owoców, winogron, ananasów. Na wierzchu serwuje się krem waniliowy. Jedno z niewielu dań wegetariańskich.
Pandekager
Bardzo cienki naleśnik przypominający nieco naleśniki francuskie. Podaje się go z nadzieniem z waniliowego, świeżo zrobionego kremu albo truskawkową marmoladą. Następnie naleśnik zwija się i posypuje często cukrem albo robi całą, lekko skarmelizowaną skorupkę cukrową.