Filipiny spodobają się dwóm typom turystów. Po pierwsze tym, którzy cenią sobie zorganizowany wypoczynek z plażowaniem i nurkowaniem; po drugie - fanom pieszych wędrówek i poznawania nieodgadnionej, nienaruszonej przyrody. Wszystkich natomiast zadowoli barwna, otwarta kultura i przepyszna kuchnia.
Filipiny są coraz chętniej odwiedzane przez turystów z całego świata. Kraj ten, długo smagany niepokojami i konfliktami, zachował dziewictwo przyrody, które jest jego chlubą wartą zobaczenia. Niezwykli ludzie zamieszkujący ten kraj sprawiają, że każda forma wypoczynku będzie niezapomniana.
Filipiny to kraj położony na Archipelagu Filipińskim, składającym się z ponad 7 tysięcy rozmaitych wysp i wysepek o łącznej wielkości ponad 300 000 kilometrów kwadratowych. Archipelag zlokalizowany jest w Azji Południowo-Wschodniej, na wodach Oceanu Spokojnego. Linia brzegowa wynosi ponad 17 tysięcy kilometrów. Filipiny nie posiadają żadnych granic lądowych, natomiast z czterema krajami graniczą drogą wodną. Na południu znajduje się granica wodna z Indonezją, zaś na południowym zachodzie - z Malezją. Zachodnie wody odgraniczają Filipiny od Wietnamu, a północne - od Chin.
Ze względu na swoje położenie i ukształtowanie, całe Filipiny znajdują się w strefie wpływu klimatu równikowego o charakterze monsunowym. Przez cały rok temperatury utrzymują się na poziomie ok. 26 stopni Celsjusza, nawet na terenach górskich nie spadając poniżej granicy 15 stopni. Klimat ten wyróżnia się wysoką wilgotnością powietrza, która sięga nawet 100% w czasie pory monsunowej. Co za tym idzie, na Filipinach spada sporo deszczu - średnia wynosi ok. 2000 mm rocznie. Liczba ta nie spada poniżej 1000 mm na terenach mniej wilgotnych. Występują tu liczne burze i tajfuny.
Mimo obecności pewnych zwyczajów europejskich i amerykańskich, będących efektami działalności kolonizatorów, nadal na terytorium Filipin przeważa rdzenna kultura zamieszkującej tam ludności. Ludzie są bardzo otwarci na turystów, co przekłada się również na chętne udzielanie informacji oraz dzielenie się swoją wiedzą i zwyczajami. Bardzo istotna jest dla Filipińczyków kultura jedzenia i wspólnego spędzania czasu, przejawiająca się choćby w wartym uwagi Festiwalu Zbioru Owoców. Warto zawrzeć znajomości i postarać się o uzyskanie jednego z amuletów, ukazujących w pełni kulturę tego miejsca.
Sztuka Filipin łączy w sobie lokalne naleciałości z tradycjami wynikłymi z obecności na tym terenie najpierw kolonizatorów hiszpańskich, następnie zaś - amerykańskich. W szczególności jednak Filipińczycy dbają o własne zwyczaje i przechodzącą z pokolenia na pokolenie sztukę śpiewu czy tańca. Ośrodkami wartymi uwagi zdecydowanie są dzielnice kolonialne - jedna z najlepiej zachowanych znajduje się w Vigan. Osoby zainteresowane stricte kulturą filipińską powinny odwiedzić Centrum Kulturalne Filipin, położone w Pasay. Warto też pamiętać o wielu zabytkach przyrodniczych, wpisanych na listę UNESCO.
Na terenie Filipin obowiązują dwa języki urzędowe. Jednym z nich jest angielski, dzięki czemu turyści, którzy poruszają się po kurortach czy bardziej znanych trasach turystycznych nie mają problemu z porozumieniem się z ludnością. Drugi język to filipiński - ukrywa się pod nim nowoczesna forma języka tagalog, wywodzącego się z rodziny języków malajsko-polinezyjskich. Na obszarach leżących dalej od kurortów turystycznych popularne są rozmaite i liczne dialekty, których nie sposób zrozumieć bez znajomości języka filipińskiego.
W przeważającej części Filipiny są krajem chrześcijańskim. Najbardziej rozpowszechniony jest katolicyzm, który za swoją religię uważa ponad 80% mieszkańców kraju; zaraz za nim występuje protestantyzm, do którego przyznaje się ok. 10% ludności. Na południu Filipin rozpowszechniony jest islam, którego wyznawcy stanowią lekko ponad 5% społeczeństwa - te regiony mogą być również niebezpieczne dla turystów w okresach zaognionych konfliktów. Nadal popularne są religie plemienne, które wyznaje ok. półtora procenta ludności.
Filipińczycy są narodem otwartym dla innych ludzi, w tym również dla turystów, co przejawia się chętnym nawiązywaniem kontaktów oraz niesieniem pomocy. Trzeba mieć na uwadze, że czasem chęć udzielenia pomocy wynika przede wszystkim z grzeczności, dlatego dobrze jest umieć to rozpoznać. Filipińczycy lubią ruch i zabawę. Zaproszenie do domu jest zaszczytem, gospodarz może poczuć się wyróżniony, aczkolwiek warto kurtuazyjnie bronić się w pierwszej chwili przed odwiedzinami. W restauracjach często ryż podawany jest bez ograniczeń, ale płaci się za zostawienie go na talerzu.
Pierwsze informacje o historii Filipin na wspólnej mapie świata zapoczątkowało odkrycie ich w XVI wieku przez hiszpańskiego podróżnika i przyłączenie tego regionu do Hiszpanii. Aż do końca XIX wieku taki porządek rzeczy trwał - wówczas wybuchło powstanie, które spowodowało, że region Filipin zaczął być kontrolowany przez Stany Zjednoczone zamiast Hiszpanii. W okresie II Wojny Światowej obszar ten okupowała Japonia, zaś w 1946 na skutek powstania Filipiny zyskały niepodległość. Obecnie Filipiny są republiką, gdzie władzę sprawuje prezydent.
Kuchnia filipińska przez wszystkich turystów określana jest jednym słowem: niesamowita. Łączy w sobie smaki lokalne wraz z wpływami chińskimi oraz malezyjskimi, jednocześnie krążąc pomiędzy aromatami i smakami. Podstawami w kuchni są ryż oraz owoce morza.
Filipiny przyciągają turystów nie tylko olśniewającą dziką przyrodą, ale również bardzo smaczną i aromatyczną kuchnią. Smaki są niezwykle wyważone, dzięki czemu każdy znajdzie coś odpowiedniego dla swojego podniebienia. Podstawowym daniem dnia jest oczywiście kolacja, zaś wiele dań bazuje na ryżu oraz owocach morza, zwłaszcza cenionych krewetkach tygrysich. Co więcej, kuchnia filipińska oferuje ogromną różnorodność słodyczy, dzięki czemu wyróżnia się na tle innych kuchni państw ościennych, a jednocześnie staje się rajem dla łasuchów.
Balut
Jedna z potraw narodowych, która z pewnością może zaszokować turystę z Europy. Balut to nic innego niż jajko kacze (rzadziej kurze) ugotowane na twardo, z zarodkiem ptaka w środku. Zarodek jest ukształtowany, a więc posiada m.in. dziób. Danie uznawane jest za afrodyzjak.
Kurczak adobo
Doskonałe danie dla miłośników dobrze przyrządzonego drobiu. Kurczaka z kośćmi, najczęściej w formie skrzydełek bądź pałek, marynuje się w specjalnej zalewie stworzonej m.in. z octu pochodzącego z cydru. Danie ma ostry, lekko kwaskowaty posmak, podaje się je z sosem sojowym oraz ryżem.
Sinigang
Choć zupa sinigang uważana jest za sztandardowe danie filipińskie, można zjeść ją w różnych odsłonach. Zwykle gotowana jest na owocach morza albo rybach, do których dodaje się warzywa: wodny szpinak, okrę, rzodkiewki czy paprykę. Zupa ma kwaśny smak pochodzący z soku owocowego.
Kare-kare
Potrawka przygotowywana na ogonach bydlęcych i cielęcych, nosach wieprzowych oraz kopytach. Do potrawki dodawane są rozmaite warzywa zielone, a także np. fasola czy bakłażany. Czasami potrawa jest doprawiana również specjalnym sosem z owoców morza, głównie anchois.
Ciasto Buko
Niezwykłe ciasto typowe dla lokalnej kuchni filipińskiej. Buko robione jest przede wszystkim z młodych kokosów - miąższ jest wydrążany, a następnie przygotowywany jako nadzienie do ciasta wraz z mlekiem skondensowanym. Podawane jest w formie tarty, często jeszcze na ciepło.
Maja blanca
Niezwykłe ciasto, którego porównanie jest najbliższe do puddingu z kokosa. Jest to danie, które najczęściej spożywa się podczas rozmaitych fiest. W całości wykonywane jest z mleka kokosowego. Ciasto ma ciekawą konsystencję - jest lekko białawe i przypomina cienką, żelatynową warstwę.
Palitaw
Palitaw to znane w lokalnej kuchi ciasto wykonywane ze specjalnego gatunku ryżu. Ciastko jest słodkie w smaku, przypomina dużą pitę. Często jest serwowane do różnych posiłków, a także na ulicznych straganach. Najbardziej popularna forma jest posypywana kokosem i cukrem.
Turon
Turon to smaczna przekąska filipińska, często sprzedawana na ulicach w formie szybkiego, smacznego, a jednocześnie energetycznego dania. Ma formę zrolowanego ciasta z nadzieniem, najczęściej robionym z cienko pokrojonych bananów albo batatów obtoczonych w brązowym cukrze.
