Klimatyczne zabudowy fińskich miast, wpływy zachodniego chrześcijaństwa i dawnych tradycji ludów północy, imprezy kulturalne i sportowe, wioska Świętego Mikołaja czy Dolina Muminków – Finlandia poza możliwością rekreacji na łonie natury, proponuje również bogatą ofertę kulturalną.
Przejrzyste jeziora polodowcowe, otwarte przestrzenie i zielone lasy, liczne wyspy, położona poza kołem podbiegunowym Laponia – surowość północnej przyrody Finlandii zachwyca, a łagodzona jest możliwością uprawiania przeróżnych aktywności w atrakcyjnych turystycznie i krajobrazowo obszarach.
Jedno z najbardziej wysuniętych na północ państw europejskich, jakim jest Finlandia, może poszczycić się nieskazitelną przyrodą, podlegającą ochronie w parkach narodowych. Rzeźbę terenu Finlandii ukształtował cofający się lodowiec, który pozostawił po sobie urozmaicające nizinny krajobraz kraju, pagórkowate moreny i drumliny oraz rozsiane po kraju jeziora. Naturalną atrakcją Finlandii, graniczącej ze Szwecją, Norwegią i Rosją, są również wyspy, z archipelagiem Wysp Alandzkich w Zatoce Botnickiej na czele. Ciekawostką jest fakt wzrostu powierzchni kraju, dzięki procesowi topnienia lodowców.
Położenie Finlandii na Półwyspie Skandynawskim sprawia, że jej klimat należy do surowych. W strefie klimatu umiarkowanego chłodnego znajduje się południowa część kraju. Północ położona jest natomiast w strefie klimatu okołobiegunowego subpolarnego, w którym zima trwa średnio od października do maja. W częściach Finlandii o łagodniejszym klimacie średnie temperatury w okresie letnim wynoszą ok. 18 °C. Zimą temperatury spadają poniżej zera i występują obfite opady śniegu. Finlandię można spokojnie odwiedzać zarówno latem, jak i zimą, w zależności od tego, co stanowi cel podróży.
Pomimo faktu, że Finlandia należy do jednego z najsłabiej zaludnionych państw europejskich, a stopień zaludnienia spada w kierunku północnym, to miasta na południu kraju mogą poszczycić się bogactwem zabytków oraz imprez kulturalnych. Obowiązkowym punktem odwiedzin jest stolica Finlandii – Helsinki z licznymi zabytkami sztuki sakralnej. Dobrze zachowane historyczne centrum miejskie posiada położone nad Zatoką Botnicką Turku. Do atrakcji turystycznych Finlandii zaliczyć wypada Dolinę Muminków i muzeum poświęcone twórczości Tove Jansson w Tampere oraz wioskę Świętego Mikołaja w Rovaniemi.
Sztuka w Finlandii rozwijała się pod różnymi wpływami i w różnych kierunkach. Najlepszym świadectwem prężnego rozwoju architektury wciąż pozostają liczne zabytki, które podziwiać można w fińskich miastach. Krajobrazy miejskie wzbogacone są przez katedry protestanckie, kościoły czy katedry prawosławne. Nie mniej okazale prezentują się zachowane budynki użyteczności publicznej, ratusze i starówki. Walory architektoniczne i unikatowość wielu obiektów doceniono poprzez wpisanie wybranych zabytków na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Do oficjalnych języków w Finlandii należą język fiński i szwedzki, z czego ponad 90% populacji kraju posługuje się pierwszym z nich. W kraju zamieszkują również mniejszości narodowe: estońska i rosyjska, dlatego języki obu tych państw bywają również powszechnie używane na terenach, które zamieszkują Estończycy i Rosjanie. Na północy kraju wciąż żywy jest język lapoński, którym posługują się rdzenni mieszkańcy Laponii – Samowie. Od Finów odróżnia ich prowadzony, tradycyjny, lapoński tryb życia związany głównie z hodowlą reniferów. Standardem jest również znajomość języka angielskiego.
Ponad 80% mieszkańców Finlandii przynależy do kościoła ewangelicko-luterańskiego, popularne są również inne odłamy protestantyzmu. Drugim ważnym wyznaniem jest prawosławie, zwłaszcza na wschodzie kraju. Napływ imigrantów do większych miast w Finlandii przyczynił się do zwiększenia liczby osób będących wyznawcami islamu. Przynależność religijną traktuje się w Finlandii jako prywatną strefę życia każdego z obywateli kraju. Ponad 15% mieszkańców Finlandii nie deklaruje ponadto przynależności do żadnej wspólnoty religijnej.
Współczesna Finlandia jest krajem nowoczesnym i jednorodnym etnicznie, co w dużej mierze wpływa na jednorodność tradycji i obyczajów. Na zróżnicowanie mentalności i podejścia do życia wpływa zróżnicowanie geograficzne. Stosunki sąsiedzkie w wioskach na północy kraju, gdzie panują bardziej surowe warunki klimatyczne oparte są na większej chęci pomocy i zaufaniu. Choć Finowie nie należą do ludzi wylewnych i cenią sobie zdroworozsądkowe podejście do życia, znani są ze swojej uczciwości i życzliwości. Najbardziej znaną fińską tradycją i częścią kultury są zwyczaje związane z korzystaniem z sauny.
Prehistoryczne ślady zamieszkania przez człowieka terenów dzisiejszej Finlandii sięgają przeszło ponad 130 tysięcy lat, czyli jeszcze okresu przed ostatnią epoką lodową. Przodkowie dzisiejszych Finów osiedlili się ok. IV w.p.n.e. Średniowiecze związane było z wyprawami handlowymi Wikingów, od XI w. rozpoczęła się też chrystianizacja Finlandii. Historia dzisiejszej Finlandii, która jako samodzielne państwo powstała dopiero w 1917 r., po upadku rosyjskiego caratu, od średniowiecza aż po XIX wiek związana była z uzależnieniem od Szwecji, co w dużej mierze wyznaczało kierunki polityki państwa.
Choć kuchni fińskiej daleko od wirtuozerii kuchni ekskluzywnych, w daniach prostych i skromnych można odkryć zachwycające smaki. Warunkowana koniecznością zaspokojenia zapotrzebowania na energię w surowym klimacie kuchnia Finlandii obfituje w przysmaki pożywne i smaczne.
Efektem połączenia tradycyjnych, fińskich zwyczajów kulinarnych z napływowymi, kontynentalnymi stylami gotowania stały się dania pożywne i ciekawe smakowo, jakie znaleźć można na fińskich stołach. W kuchni Finlandii dominuje dziczyzna i przeróżne ryby. Podstawowym składnikiem wielu dań są ziemniaki. Potrawy przygotowuje się z tego, co dostarcza natura. Powszechne są zatem dania z dodatkiem grzybów i leśnych jagód. Na północy kraju powszechnie serwuje się mięso renifera. Do przysmaków fińskich należą cynamonowe bułeczki. Typowe dla Finlandii jest także duże spożycie mleka.
Karjalanpiirakat
To potrawa, którą spotkać można zwłaszcza w północnych regionach kraju. Karjalanpiirakat to rodzaj pierogów, przypominających purée ziemniaczane lub ryżowe podawane na gorąco na mącznym cieście, których geneza związana jest z kuchnią zamieszkujących pogranicze Rosji i Finlandii Karelów.
Poronkaristys
W Laponii powszechnym zwyczajem kulinarnym jest serwowanie przetwarzanego na rozmaite sposoby mięsa renifera. Poronkaristys jest rodzajem potrawy bazującej na duszonym mięsie renifera. Dodatkiem do dania bywają pieczone ziemniaki i sosy lub surówki przygotowane z dodatkiem borówek.
Makkara
Pieczone kiełbaski znane w Finlandii pod nazwą makkara są ulubionym, słonym przysmakiem Finów. Najczęściej spożywa się je pieczone lub grillowane. Dodatkiem do nich mogą być słone sosy jogurtowe, ale równie dobrze zwykły chleb bądź je się je bez dodatków, jako samodzielną, drobną przekąskę.
Leipäjuusto
Leipäjuusto jest jednym z tradycyjnych, północnych przysmaków Finlandii. Wyglądem i smakiem leipäjuusto nieco przypomina polskiego oscypka. Różnica smakowa polega na tym, że fiński serek chlebowy jest bardziej wilgotny i słodszy od oscypka. Doskonale smakuje podpieczony i podany z dżemem.
Vispipuuro
Vispipuuro to smaczny deser, który można spotkać zarówno w restauracyjnych menu, jak i tradycyjnie, na stołach w domach Finów. Potrawę przygotowuje się z owsianki i rodzaju czerwonych jagód, popularnych w Finlandii, zwanych brusznicami. Deser serwuje się z cukrem i szklanką zimnego mleka.
Pulla
To jedna z powszechniejszych i łatwych w przygotowaniu, słodkich przekąsek w Finlandi. Drobne bułeczki cynamonowe w różnych formach, od zawijanych, nadziewanych serem, po zwykłe okrągłe w formie małych chlebków, serwuje się często jako dodatki do śniadania lub do kawy.
Laskiaispulla
Tę słodką przekąskę znaleźć można w cukierniach, zwłaszcza na południu Finlandii. Jest to także słodki przysmak, jedzony dawniej głównie w trakcie postu. Ciastko, przypominające ptysia, nadziewane jest pyszną pastą migdałową, dżemem i bitą śmietaną.
Viili
Viili to jogurt ze sfermentowanego mleka, które pite jest w Finlandii w ogromnych ilościach. Choć trudno uznać viili za deser, jogurt ten jest świetną podstawą do przygotowania pysznych, owocowych koktajli. Bywa też podawany z cukrem, muesli i jagodami jako śniadanie bądź deser.
