Jeden z najpiękniejszych, największych oraz najbardziej zróżnicowanych krajów Europy. Może poszczycić się nie tylko ciekawą historią i kulturą, ale również niezwykłymi winnicami, smacznym jedzeniem i ciekawymi miejscami do zwiedzenia. We Francji każdy turysta spędzi czas tak, jak ma na to ochotę.
Dziś Francja uznawana jest za jedno z najważniejszych państw Europy. Nie sposób zapomnieć o jej niezwykłym języku, dużym wkładzie w ogólnoświatową modę i kulturę, jak również kuchni, która zdobywa uznanie wśród turystów. Odwiedza się ją zarówno ze względu na architekturę, jak i doskonałe winnice.
Francja składa się z dwóch terytoriów: metropolitarnego oraz zamorskiego. Terytorium metropolitarne położone jest w zachodniej Europie, gdzie graniczy z Hiszpanią i Andorą od południa, Monako, Włochami i Szwajcarią od wschodu, Belgią i Luksemburgiem od północnego wschodu oraz Wielką Brytanią od północy. Granica lądowa jest krótsza od długości linii wybrzeża, która liczy sobie ponad 3400 km. Korsyka, choć pozostaje wyspą, liczona jest jako kontynentalna część Francji. Francja posiada pięć departamentów zamorskich, do których zalicza się Gwadelupa, Gujana, Reunion, Martynika oraz Majotta.
We Francji wyróżnia się, ze względu na powierzchnię i ukształtowanie terenu, cztery typy klimatu. Umiarkowany przejściowy jest typowy dla zachodniej Francji. Panują tutaj dość ciepłe zimy, ale notuje się duże opady. Północ Francji znajduje się pod wpływem klimatu umiarkowanego przejściowego, który przynosi sroższe zimy, większe sumy opadów, ale też cieplejsze lata. Południe Francji to klimat podzwrotnikowy, z małą sumą opadów, łagodnymi zimami i bardzo suchym oraz upalnym latem. Klimat górski obejmuje Alpy czy Pireneje - panują tam temperatury poniżej zera, a suma opadów jest bardzo wysoka.
Francja przez wieki była jedną z kolebek nowych nurtów w kulturze. Przez to, że kraj ten w trakcie kolejnych wieków był jednym z najsilniejszych, wiódł prym również w ustalaniu nurtów kulturowych. Do dziś Francja znana jest przede wszystkim z powodu bardzo popularnej na cały świat bohemy literackiej, której dzieła przeszły do kanonu literatury światowej. Kraj ten uważa się również za źródło powstania muzyki artystycznej, a co za tym idzie, w dalszych wiekach - również różnych sztuk scenicznych. To tam powstał pierwszy kabarat i rozpowszechniła się ta forma rozrywki.
Duży obszar i siła Francji jako kraju sprawia, że łączą się tutaj najróżniejsze kultury. Szczególnie wyróżnia się malarstwo - dzieła wielu artystów podziwiać można nie tylko w Luwrze, ale również w muzeach na całym świecie. W zakresie architektury szczególnie wyróżnia się nurt gotycki i neogotycki, typowy na przykład dla katedry Notre Dame w Paryżu czy Lyonie. Dominują zachowane do dziś kościoły chrześcijańskie, głównie katedry. Na nieco oddalonych od głównych metropolii terenach znajdują się warownie obronne jeszcze z czasów średniowiecza, odnawiane w różnych stylach.
Językiem urzędowym jest język francuski, który wywodzi się z grupy języków romańskich. Francuzi niegdyś byli bardzo niechętni do nauki innych obcych języków, dlatego najlepiej jest posługiwać się właśnie francuskim podczas odwiedzin w tym kraju. Zależnie od obszaru Francji, popularne są również inne języki, którymi posługują się regionalnie mieszkańcy. Do bardziej znanych należy niemiecki, który rozpowszechnił się w Alzacji oraz przy granicy z Niemcami, a także język włoski, który jest popularny na Kostaryce. Prócz tego popularny jest język prowansalski (Prowansja), kataloński czy baskijski.
Francja pozostaje cały czas krajem ateistycznym. Nie propaguje się tutaj nauczania religii w szkołach, jak również wywieszania symboli religijnych w budynkach użyteczności publicznej. Choć aż 60% mieszkańców Francji optuje za wyznaniem katolickim w różnych nurtach, tylko niewielki procent uznaje się za aktywnie praktujących. Drugą największą religią jest islam, aczkolwiek wskutek działań terrorystycznych islamistów nastroje społeczeństwa wobec wyznawców tej religii są bardzo nieprzyjazne. Osoby wyznania protestanckiego stanowią mniej niż 2% społeczeństwa, zaś prawosławnego - mniej niż 1%.
Francuzi pozytywnie podchodzą do turystów, aczkolwiek za niekulturalne uważają prowadzenie rozmowy w innym języku niż francuski - często wówczas ignorują swojego rozmówcę. Podczas pierwszego spotkania mogą zostać poruszone poważne tematy, które dla Francuzów nie są żadnym tabu. W restauracjach nie należy palić, a dobrze widziane jest zostawianie napiwków. W prezencie dla gospodarzy, których odwiedzamy, należy przynieść kwiaty oraz coś słodkiego, zwykle deser. Nie należy dziwić się, gdy Francuz, którego dopiero poznaliśmy, przywita się charakterystycznym pocałunkiem w policzek.
Pierwotnie terytorium Francji zamieszkane było przez Galów, pobitych następnie przez Rzymian. Potem Frankowie zajęli dawną Galię jako dobra królewskie. Pierwsze państwo francuskie powstało w IX wieku jako monarchia i rozwijało się, aby rozkwitnąć w XVII wieku - stało się największym i najważniejszym państwem Europy. Monarchia została zarzucona na rzecz republiki w wyniku rewolucji francuskiej pod koniec XVIII wieku, a zaraz potem stała się na krótko cesarstwem pod wodzą Napoleona Bonapartego. II Wojna Światowa oznaczała dla Francji zabory Niemców. Obecny kształt państwo przybrało w 1958 roku.
Dla Francuzów przygotowywanie i spożywanie posiłków to wręcz rytuał. Kuchnia francuska sama w sobie jest jednak złożona - z jednej strony można znaleźć tradycyjne, nieco cięższe dania, a z drugiej kuchnię nowoczesną. Znane na cały świat są również potrawy regionalne, np. żabie udka czy wyborne wina.
W kuchni francuskiej zwraca się uwagę nie tylko na samo przygotowanie posiłków, ale również na jego tradycję oraz istotnę wspólnego spożywania potraw. Kucharze francuscy wydzielają dwa osobne nurty w kuchni - jeden to kuchnia tradycyjna, podawana w wykwintnych restauracjach, drugi zaś reprezentują nowoczesne, lekkie i pożywne potrawy. Najbardziej charakterystyczna jest jednak kuchnia regionalna, różna dla rozmaitych obszarów Francji. Przebywając w tym kraju, warto spróbować lokalnych win, a także wytwarzanych według wiekowych receptur serów.
Ratatuj
Ratatuj podawany jest zazwyczaj w kuchni francuskiej jako danie obiadowe. Serwuje się go zawsze na ciepło. Przygotowanie klasycznego, tradycyjnego ratatuja nie jest proste - wymaga połączenia odpowiednich warzyw z przyprawami, a także powolnego duszenia całości. Jest to danie wegetariańskie.
Naleśniki bretońskie
Wielu kucharzy uważa Francję za kraj pochodzenia naleśników. Można je zjadać w różnych formach, jednak na obiad często podaje się naleśniki bretońskie. Przygotowywane są one z grubego, gryczanego ciasta naleśnikowego na słono, z dodatkiem mięsa, ryb bądź warzyw.
Kogut duszony w czerwonym winie
Jedna z tradycyjnych potraw tzw. kuchni wysokiej bądź królewskiej. Kogut przygotowywany w całości, z dodatkiem bekonu oraz aromatycznego, śmietanowego sosu. Zazwyczaj stosuje się w tym daniu specjalną mieszankę przypraw, a także świeże grzyby leśne. Do duszenia używa się regionalnych odmian wina.
Zupa rybna
Zupa rybna, a oryginalnie "bouillabaisse", to jedno ze sztandardowych dań Prowansji. Do jej gotowania używa się różnych gatunków ryb, owoców morza, pomidorów, szafranu i czosnku. Osobno podaje się czysty wywar i pieczywo oraz ryby i owoce morza gotowane w zupie, które ustawia się na półmiskach.
Crème brûlée
Jeden z najbardziej znanych i chyba najsłodszych francuskich deserów. Przygotowuje się go z lekkiej śmietanki z dodatkiem jajek oraz cukru, doprowadzając do stałej konstytencji. Górę deseru posypuje się cukrem, który następnie jest karmelizowany ogniem.
Croissant
Klasyczny rogalik, który obecnie jest popularny na całym świecie. Zwyczajowo we Francji zjadany jest do śniadania - bez nadzienia. W formie słodkiej z nadzieniem albo podany z dżemami może być spożywany w formie deseru. Poleca się croissanta z musem czekoladowym według tradycyjnej receptury.
Krem Chantilly
Lekki krem, którego tradycyjna receptura zachwyca prostotą i długowiecznością - pochodzi bowiem z XVII wieku. Jest to typowa potrawa pikardyjska. Krem przygotowuje się z mleka, śmietany oraz cukru wymieszanych z laską wanilii, podaje najczęściej z owocami sezonowymi.
Tarta owocowa
Deser doskonale prezentujący możliwości kuchni nowoczesnej we Francji. Tartę przygotowuje się z kruchego ciasta na bazie mąki, jaj i cukru, wykładając nim specjalnie uformowaną blaszkę. Następnie, po zapieczeniu, całość wykłada się owocami czy bitą śmietaną - według uznania.
