Jeśli szukasz niesamowitych pozostałości po kulturze Majów, to Honduras z pewnością nie zawiedzie! To raj dla wielbicieli odkrywanych w lasach ruin i niesamowitego, górskiego krajobrazu. A plaże pozwalają odprężyć się po męczącym dniu i zażyć nieco odpoczynku oraz przyjemności.
Honduras to doskonałe miejsce dla turystów wszelkiego rodzaju. Fani historii i kultury znajdą tutaj pozostałości po koloniach hiszpańskich i plemionach Majów; wielbiciele sportów mogą pokonywać gęste lasy i góry; fani zabawy doskonale odnajdą się na bogatych plażach.
Honduras zlokalizowany jest w Ameryce Środkowej, zwanej również Ameryką Centralną. Jako jedno z niewielu państw tego regionu znajduje się na lądzie kontynentalnym, nie zaś na wyspie. Uznawany jest również za jeden z najbardziej górzystych krajów w swoim otoczeniu. Linia brzegowa Hondurasu wynosi ponad 800 kilometrów; na północy zlokalizowane jest Morze Karaibskie, zaś na południu Ocean Spokojny. Na południowym wschodzie znajduje się najdłuższa z granic (ponad 900 kilometrów) z Nikaraguą. Na południu Honduras graniczy z Salwadorem, zaś na zachodzie - z Gwatemalą.
Honduras ze względu na swoją budowę oraz górzystą rzeźbę znajduje się w dwóch strefach klimatycznych - równikowej na północy oraz podrównikowej na południu kraju. Dodatkowo, w licznych terenach górskich klimat zmienia się wraz z wysokością nad poziomem morza. Temperatury wahają się od średnio 32 stopni w dolinach środgórskich i na terenach niższych do średnio 14 stopni w wyższych partiach gór. Opady nad Morzem Karaibskim sięgają nawet średnio 4000 mm rocznie, zaś nad Oceanem Spokojnym - do 1500 mm rocznie. Na południu i w środku kraju występuje dodatkowo pora sucha.
Kultura Hondurasu, mimo wpływów hiszpańskich pozostala w dużej mierze nietknięta i nadal przypomina kulturę plemienną, zwłaszcza na terenach słabiej zurbanizowanych. Najczęściej takie przejawy kultury obecne są tam, gdzie najczęściej uczęszczane szlaki turystyczne nie sięgają, a także tam, gdzie nadal popularna jest religia plemienna. Warto mieć na uwadze, że obecnie kultura Hondurasu bazuje przede wszystkim na sztuce użytkowej. Niestety, w związku z licznymi konfliktami politycznymi dochodzi do zaniku dawnych wartości kulturalnych, związanych choćby ze zwyczajami Majów czy rdzennych Indian.
Sztuka Hondurasu przedstawia się przede wszystkim w rozmaitych dziełach użytkowych, które po dziś dzień wyrabiane są w sposób tradycyjny, przekazywany od pokoleń w konkretnych osadach. Szczególnie istotne wydają się być rzeźby i ceramiki pochodzące z plemion Majów, które nadal można obejrzeć, a także kupić. Wielbiciele zabytkowych i historycznych zabudowań z pewnością będą zadowoleni po pobycie w Copan - mieście, gdzie kultura Majów pozostawiła po sobie najwięcej ciekawych ruin o niespotykanie zaawansowanej jak na tamten okres architekturze.
Językiem urzędowym Hondurasu jest język hiszpański, co stanowi pozostałość po kolonizacji tego obszaru. Język ten wywodzi się z grupy języków indoeuropejskich o charakterze romańskim. Oznacza to, że większość spraw urzędowych jest załatwianych właśnie w tym języku. W większych miastach bez problemu można porozumiewać się po angielsku, zwłaszcza z młodszym pokoleniem. Na niektórych obszarach, zwłaszcza z dala od turystycznych atrakcji, mieszkają grupy plemienne, które posługują się własnymi dialektami. Najlepszym sposobem jest posiadanie tłumacza albo próba porozumiewania się po hiszpańsku.
Wiele osób, które poznało Honduras, przyznaje z uśmiechem, że religią narodową tego kraju zdecydowanie jest piłka nożna. Tymczasem jednak obowiązuje tutaj wielowyznaniowość i najbardziej popularną grupą religijną są katolicy, stanowiący ok. 50% całego społeczeństwa. Nieco mniej popularne jest wyznanie protestanckie, które obejmuje ok. 35% ludności. Bardzo wysoki jak na ten region jest wskaźnik ateizacji - aż 10% społeczeństwa uznaje siebie za bezwyznaniowców. Spory jest odsetek Mormonów (ok. 2%), zaś rdzenne wyznania plemienne nadal praktykuje ponad procent społeczeństwa.
W Hondurasie samemu trzeba zadbać o własne bezpieczeństwo - próby oszustw u ulicznych sprzedawców czy drobne kradzieże są na porządku dziennym. Nie ma co liczyć również na umawianie się z mieszkańcami na konkretne godziny. Podczas jedzenia "na mieście" warto szukać lepszych restauracjach, zamiast pożywiać się u przydrożnych sprzedawców. Warto również samodzielnie zadbać o to, aby woda do picia zawsze była butelkowana. W Hondurasie, zwłaszcza poza hotelami i ośrodkami turystycznymi, trzeba bardzo przestrzegać zasad higieny - nie jest to niestety popularne wśród mieszkańców.
Honduras aż do początków XVI wieku pozostawał nieodkryty i zamieszkany przez plemiona Arawaków i Majów. Następnie wystąpił okres kolonizacji hiszpańskiej, która trwała aż do 1821 roku, kiedy Honduras zyskał po raz pierwszych swoją niepodległość. Wraz z osłabieniem kraju wynikłym z konfliktów z sąsiadami swoje rządy w XIX wieku wzmocniła Wielka Brytania, a potem - Stany Zjednoczone. Od początku XX wieku aż do jego połowy trwały wojny domowe na tle politycznym. Zakończyły się sojuszem walczących partii oraz wyborami prezydenckimi. Obecnie kraj ten jest nadal szarpany wewnętrznymi konfliktami.
Kuchnia Hondurasu łączy w sobie tradycje typowe dla Ameryki Centralnej z napływowymi wzorami dań hiszpańskich oraz amerykańskich. Przeważają owoce morza i ryby, a na porządku dziennym jest wykorzystanie owoców i warzyw w orzeźwiających deserach. Ta kuchnia posmakuje każdemu.
Ze względu na położenie Hondurasu podstawą wszelkich dań są przede wszystkim ryby oraz owoce morza. Przygotowuje się je nie tylko w daniach obiadowych, ale również w ramach kolacji czy śniadań - mogą to być również zupy. Mniej popularne jest mięso wołowe, które jednak spotyka się z pozytywnym przyjęciem. Wiele przepisów bazuje na mące kukurydzianej, licznych sezonowych owocach i warzywach, które stosuje się do wykonywania orzeźwiających deserów i dodatków do dań. Szczególnie warte uwagi są najróżniejsze zupy, które będą odpowiadały zarówno mięsożercom, jak i wegetarianom.
Sopa de mariscos
Jedna z klasycznych, bardzo smacznych zup, które można dostać w całym Hondurasie. Zupa bazuje na owocach morza i rybach. Podawane jest w formie żółtej, bardzo gęstej polewki, która dodatkowo zagęszczana jest żółtkami jajek. Przygotowuje się ją na mleczku kokosowym.
Baleadas
Baleadas to typowa dla kuchni w Hondurasie podstawa wielu dań. Jest to ni mniej, ni więcej niż tortilla, która przygotowywana jest jednak w bardzo cienkiej formie. Ciasto wykonuje się z mąki kukurydzianej, która jest popularnie wykorzystywana w kuchni. Baleadas są wypełnione owocami morza, rybami.
Sopa de Frijoles
Kolejna pyszna zupa, która jest popularna w każdym barze, restauracji oraz domu w Hondurasie. Jest to zupa przygotowywana na bazie czerwonej fasoli. Zazwyczaj zupa gotowana jest z wcześniej namoczonej fasoli z dodatkiem cebuli, żeberek wieprzowych i przypraw.
Carneada
Carneada spożywana jest nie tylko dla smaku, ale również dla poczucia więzi z przyjaciółmi czy rodziną - spożywa się ją z jednego talerza. Pokrojone kawałki mięsa wołowego przygotowywane są w specjalnej marynacie i podawane z różnymi sosami, np. z pomidorów i cebuli, a także np. platanami.
Tres Leches Cake
Ciasto typowe dla całego regionu, w którym leży Honduras. Wykonywane jest z trzech różnych warstw w dużym, najczęściej przezroczystym naczyniu. Każdy krem oparty jest na innym rodzaju mleka: skondensowanym, tłustym oraz dodatkowo słodzonym. Ciasto serwuje się po mocnym schłodzeniu.
Arroz con Leche
Ciasto o zagadkowej nazwie jest w istocie puddingiem ryżowym serwowanym na słodko. W mleku gotowany jest biały ryż, a po uzyskaniu odpowiedniej konsystencji dodaje się również przyprawy. Pudding podawany jest w małych miseczkach. Może występować w odmianie z rodzynkami.
Honduran Torrijas
Ciekawy, acz zdecydowanie kaloryczny deser typowy dla kuchni w Hondurasie. Kromki zeschniętego chleba moczy się przez kilka dni w mleku, winie oraz przyprawach, zależnie od gustu. Następnie obsusza się je, obtacza w jajku i smaży na głębokim tłuszczu na patelni.
Ciasto cytrynowe
Bardzo orzeźwiające i ciekawe balansujące na granicy słodkości oraz lekkiej kwaskowatości. W przygotowaniu ciasta stosuje się klasyczny przepis na ciasto kruche. Dodaje się nie tylko sok z cytryny, ale również obrane, oczyszczone skórki pomarańczowe i cytrynowe.
