Mauretania jest jednym z mniej ortodoksyjnych krajów islamskich, który każdego roku przyciąga coraz więcej turystów. Ciekawe zabytki i kultura użytkowa są warte poznania w towarzystwie Maurów - ludu bardzo otwartego dla turystów. Całości dopełnia piękna przyroda.
Mauretanię każdego roku odwiedza coraz więcej turystów, mimo iż nie posiada ona rozwiniętej sieci turystycznej. To jednak kraj, który warto poznać ze względu na sympatyczną i otwartą ludność oraz niezwykłą kulturę. Piękno przyrody i zabytków przenika się tutaj wzajemnie.
Mauretania jest stosunkowo dużym krajem, który zajmuje częściowo powierzchnię Czarnej Afryki, a częściowo - Maghrebu. Posiada ona dostęp do Oceanu Atlantyckiego przez linię brzegową liczącą sobie ponad 750 kilometrów. Najdłuższa granica łączy Mauretanię z leżącym na wschodzie i południu Mali - wynosi ona ponad 2000 kilometrów. Na północy znajduje się granica z Saharą Zachodnią, na północnym wschodzie z Mali, zaś na południu od strony Oceanu Atlantyckiego - z Senegalem. Od jakiegoś czasu Mauretania nie posiada granicy z Marokiem, mimo że kulturowo jest mu bardzo bliska.
Większość regionu Mauretanii znajduje się w strefie klimatu podzwrotnikowego suchego. Oznacza to, że temperatury zwykle oscylują wokół 40 stopni latem i ok. 20 stopni zimą, z zaznaczonymi bardzo dużymi amplitudami dobowymi - temperatura może spadać nocą poniżej zera. Opady kształtują się na poziomie ok.160 mm rocznie. Południe kraju to klimat podrównikowy, który charakteryzuje się opadami do 300 mm rocznie, występującymi jednak epizodycznie. Temperatury przez cały rok są podobne i sięgają ok. 25 stopni. W całym kraju każdego roku występują susze, które nie pozwalają na prowadzenie upraw.
Z uwagi na biedę panującą w kraju nie ma zbyt rozwiniętej sieci turystycznej - ani kultury, która dziś byłaby znana na cały świat. Dominująca jest sztuka użytkowa, która do dziś wytwarzana jest w tradycyjny sposób oraz w warunkach naturalnych dla tego regionu. Warto zaopatrzyć się w pamiątki, np. ręcznie robione, metalowe, zdobione lufki do papierosów. Kultura Mauretanii przesiąknięta została przede wszystkim islamem, przez co codzienne życie i zwyczaje zostały ograniczone ze względu na tę właśnie religię.
W kwestii zabytków warte uwagi jest całe miasteczko o nazwie Chinguetti, które jest pozostałością po starym centrum kulturowym. W całości wykonane jest ono z kamienia; niegdyś służyło za miejsce, gdzie pozyskiwano kontakty handlowe i wykształcenie. Fani zabytków i jednocześnie kultury morskiej będą zachwyceni portem rybackim i cmentarzyskiem statków w miejscowości Nouadhibou. Fani kultury użytkowej Mauretanii mogą dla odmiany zobaczyć miasteczko rybackie w miejscowości Nouakchott, gdzie po dziś dzień wytwarza się jedne z najpiękniejszych strojów ludowych oraz kolorowe łodzie.
Językiem urzędowym Mauretanii jest język arabski, wywodzący się z grupy języków semickich. Zapisywany jest on w alfabecie zwanym abdżab, czyli alfabecie arabskim notowanym od prawej do lewej. Większość mieszkańców kraju posługuje się tym językiem w odmianie hassanija, która wywodzi się jeszcze ze starożytnej formy arabskiego. Na ulicach można spróbować porozumiewać się po francusku - w związku z historią kraju część starszej warstwy społeczeństwa jest w stanie dogadać się w ten sposób. Język angielski z rzadka praktykowany jest w słabo rozwiniętej sieci turystycznej.
Religią dominującą w Mauretanii jest islam. Rozwijał się on na tym obszarze od wieków, dlatego też jest mocno zakorzeniony nie tylko w życiu codziennym, ale również obowiązujących normach kulturalnych na ulicach. Szacuje się, że ok. 99% społeczeństwa wyznaje islam w różnych odmianach.Chrześcijaństwo jest religią niespełna pół procenta ludności. Głównie rozpowszechniony jest katolicyzm, ale pojawia się również protestantyzm. W Mauretanii istnieje jedna diecezja rzymskokatolicka. Ok. pół procenta społeczeństwa nadal praktykuje wierzenia plemienne.
Mauretania jest krajem islamistycznym, dlatego odwiedzając ją, trzeba mieć na uwadze tamtejsze zwyczaje. Oznacza to brak picia alkoholu w miejscach publicznych, jedzenie wyłącznie prawą ręką oraz skromny strój - zwłaszcza w przypadku kobiet. Maurowie są ludźmi sympatycznymi i otwartymi, o ile szanuje się ich przekonania i religię. Często spotkać się można z zaproszeniami nie na posiłek, a na herbatę, co jest wyjątkowym wyróżnieniem - nie wypada odmawiać. Zazwyczaj w podziękowaniu można zostawić pamiątkę z kraju, z którego się przyjechało, np. pocztówkę.
Pierwszymi mieszkańcami tego regionu były plemiona Bafour, potem zastąpione przez plemiona berberyjskie. Od XI wieku władzę nad tym regionem przejęli Arabowie, tworząc silne państwo, potem podbite przez Maroko. Od XV wieku datuje się pojawianie w tym regionie, głównie na wybrzeżach, pierwszych kolonii europejskich - najpierw portugalskich, potem francuskich czy brytyjskich. Od początku XX wieku aż do 1958 roku Mauretania znajdowała się pod wpływem Francji, aby następnie zyskać niepodległość w 1960 roku. Przez następne lata dochodziło do działań wojennych o wpływy na Saharze oraz władzę,
Kuchnia mauretańska to przede wszystkim miks kulturowy: łączy w sobie wpływy arabskie, francuskie, a bazuje przede wszystkim na kuchni zachodnioafrykańskiej. Wiele zwyczajów żywieniowych ograniczonych jest przez islam, z czego jest będzie zdawać sobie sprawę.
Kuchnia Mauretanii to kuchnia typowo afrykańska. Na różnych obszarach zaznaczają się głównie wpływy kuchni senegalskiej czy marokańskiej. Co więcej, nie brak tutaj istotnych elementów z kuchni arabskiej, jako że obszar ten służył głównie jako trakt dla karawan. Nie brak elementów kuchni francuskiej, co wynika z historii tego obszaru. W dużej części zwyczaje tej kuchni są ograniczone przez islam - nie spożywa się wieprzowiny czy alkoholu. Bardzo popularna jest miętowa herbata. Kultura jedzenia wspólnych posiłków jest szczególnie istotna w mauretańskich domach.
Thieboudienne
Danie, które tradycyjnie pochodzi z Senegalu, jednak rozpowszechnione jest również również na południu Mauretanii. Jest to danie bardzo proste, stworzone głównie z ryb z dodatkiem pomidorów. Całość podawana jest z ryżem. Lokalnie stosuje się również dodatkowe warzywa.
Mechoui
Danie typowe dla północnych regionów Mauretanii. Jest to właściwie cała owca albo jagnię, które przygotowuje się przez długi czas na świeżym powietrzu, opiekając je nad ogniem. Skóra owcy nacierana jest zwykle ziołami, które mają poprawić smak dania.
Harira
Danie popularne na północy Mauretanii, pierwotnie wywodzące się z kultury marokańskiej. Wbrew pozorom nie jest to zupa podawana jako danie główne, ale raczej jako przystawka albo przekąska. Robi się ją z soczewicy, pomidorów oraz ryżu. Serwowana jest z dodatkiem mięsa.
Leksour
Danie idealne dla fanów naleśników. Jego podstawą są specjalne mauretańskie naleśniki, które wypelnia się odpowiednim farszem i sosem. Farsz zwykle wykonywany jest z kawałków mięsa, rzadziej mięsa mielonego. Sos zawsze bazuje wyłącznie na sezonowych warzywach.
Syrop z hibiskusa
Niezwykły, występujący wyłącznie w tym regionie syrop, który tworzony jest z kwiatów jednej odmiany hibiskusa. Jest niezwykle aromatyczny, podaje się go zarówno do lodów, jak również np. w sałatkach owocowych czy ze słodkimi ciastkami. Danie warte spróbowania.
Pudding z awokado
Danie w sam raz na gorący dzień - bardzo orzeźwia, a wielbicielom puddingu zdecydowanie przypadnie do gustu. Przygotowywane jest ze świeżego awokado. Podaje się je często w formie nieco schłodzonej, z sokami owocowymi. Każdy pudding serwowany jest w osobnym pucharku.
Daktyle
Będąc w Mauretanii warto spróbować daktyli, które podawane są w najróżniejszych formach, różniących się od siebie zależnie od regionu kraju. Zazwyczaj są serwowane w ciastach, ale mogą być również spotykane w formie grillowanej, z dodatkiem słodkich sosów. Kupić je można od ulicznych sprzedawców.
Bulgur z owocami
Ciekawa alternatywa dla tradycyjnego deseru - często podawana również na śniadanie czy przekąskę. Jest to kasza bulgur przygotowywana z suszonymi i namoczonymi następnie owocami. Całość nie jest bardzo słodka, ale może różnić się smakiem zależnie od wykorzystanych owoców.
