Konstanca to główny port handlowy Rumunii. Region kusi turystów rajskim klimatem z czystymi, piaszczystymi plażami i dostępem dociepłego, turkusowego Morza Czarnego idealnego do uprawiania sportów wodnych. W regionie działa wiele wakacyjnych kurortów.
Wybrzeże Konstancy znajduje się w regionie Dobrudża, między deltą Dunaju a rumuńskim Lazurowym Wybrzeżem. Dobrudża graniczy z Wołoszczyzną, Ukrainą i Bułgarią. Region Dunaju to bagnista równina. Pozostałą częśc krainy zajmuje Wyżyna Dobrudży. Najwyższym wzgórzem jest Pricopan. W regionie można znaleźć liczne jeziora lagunowe. Główne miasta wybrzeża to Konstanca, Tulcza i Mamaia, najstarsza i największa miejscowość wypoczynkowa w Rumunii. Port w Konstancy jest głównym portem tranzytowym dla krajów naddunajskich.
Już w VI wieku p.n.e. Konstancę i tę część wybrzeża zamieszkiwali Grecy. W I wieku p.n.e. teren włączono do Cesarstwa Rzymskiego. W czasach bizantyjskich miastu nadano nazwę Constantiana na cześć siostry cesarza Konstantyna. Z uwagi na położenie region był często obiektem najazdów. W XIV wieku władzę przejęli Turcy. W XIX wieku sułtan zlecił budowę portu w Kontancy co było impulsem do rozwoju. W II połowie XIX wieku miasto wraz z północną Dobrudżą przypadło Rumunom. Region nadal prężnie rozwijał się pod kątem handlu i przemysłu.
