Kraj tętniący życiem. Wschodzące słońce promieniami zalewa intensywnie zielone łąki, po poboczu maszerują dzieci, a dorośli sprzedają na straganach soczyste owoce i ręcznie wyrabiane pamiątki. Tanzania to kraj, w którym życie ma intensywne barwy. Od kolorowych pąków kwiatów, po dziką faunę safari.
Tanzania urzeka dziką przyrodą i dziewiczym krajobrazem. Rajski kraj u wybrzeży Oceanu Indyjskiego roi się od sennych wiosek, w których aż kipi od regionalnej kultury. Turyści zakochują się w pastelowych wschodach słońca, spienionych falach i bajkowych wzgórzach (zwłaszcza w Kilimandżaro).
Tajlandia leży w Afryce Wschodniej na południe od równika. Jej wybrzeża oblewają wody Oceanu Indyjskiego. W granicach kraju znajduje się słynny park Serengeti okrzyknięty najbardziej różnorodnym po względem biologicznym parkiem w Afryce. Tanzania graniczy od zachodu z Burundi i Rwandą, od północy z Ugandą i Kenią, od południa z Malawi i Mozambikiem. Linia brzegowa ma długość 1424 m. Powierzchnia Tanzanii jest w głównej mierze ukształtowana przez Wyżynę Wschodnioafrykańską. Jej wysokość waha się między 900 a 1500 m n.p.m.
Tanzania jest pod silnym wpływem suchej odmiany klimatu równikowego. Wilgotne powietrze odnotowuje się jedynie w wyższych partiach gór. W kraju występują dwie pory roku: deszczowa i sucha. Na południu kraju pora deszczowa trwa od grudnia do maja, na północy od października do listopada i od kwietnia do maja. Opady oscylują w granicach 400-600 mm rocznie. Wysoko w górach wraz ze wzrostem wilgotności dochodzą już do 1000 mm. Średnia temperatura utrzymuje się na poziomie 24-27 °C. W regionie Wyżyny Wschodnioafrykańskiej spada ona do 16 °C.
Tanzania jest bardzo zróżnicowana pod względem kulturowym. Jej obszar zamieszkuje bowiem około 120 plemion. Wiele z nich prowadzi koczowniczy tryb życia w tym najbardziej znani – Masajowie. Hodują bydło wierząc, ze jest to ich misja nadana przez Boga. Członków tej grupy etnicznej można rozpoznać po intensywnie czerwonych pelerynach i płaszczach, które często stanowią jedyną część garderoby. Dekorują też swoje tarcze tradycyjnymi malunkami. Ważną część kultury stanowią mity i przypowieści, zwłaszcza o dzielnych przodkach. Często zastępują lekcje historii.
Tanzania słynie głównie z imponujących parków narodowych, safari i dzikiej przyrody n wyciągnięcie ręki. Będąc w tamtych okolicach trzeba odwiedzi wyspę Zanzibar, a której znajduje się wiele zabytkowych świątyń i monumentów wpisanych na listę UNESCO. Warto wymienić chociażby Stone Town, absolutną mieszankę stylów architektonicznych. To miejsce było tworzone przez odmienne prądy w sztuce wyznawane przez ludność Persji, Arabii, Afryki, Chin czy Portugalii. Pełno tam tętniących życiem straganów, imponujących meczetów, wielkich domostw.
Językami urzędowymi w Tanzanii są suahili i angielski. Ten ostatni używany jest gównie na uczelniach wyższych. Oprócz dwóch oficjalnych języków w Tanzanii w środowiskach plemiennych używa się ponad 100 różnych języków z rodziny bantu. Językami z rodziny bantu posługuje się ponad 150 mln ludzi z regionu Czarnej Afryki. Brak w nich rozróżnienia gramatycznego na rodzaj męski i żeński czy fleksji. Suahili jest zapisywany, zarówno alfabetem łacińskim, jak i arabskim. Większość słownictwa zapożyczona jest z innych języków bantu, a także arabskiego i angielskiego.
Według badań przeprowadzonych w 2010 roku około 61% ludności to chrześcijanie (przewaga katolików), około 35% wyznaje islam, a reszta mieszkańców pielęgnuje tradycyjne religie etniczne. Blisko 90% muzułmanów to sunnici. Najbardziej interesujące dla obcokrajowców są oczywiście wierzenia lokalne. Regionalni szamani odprawiają modły oparte o religijne tańce i skoczne pieśni, w charach unoszą się zapachy ziół i domowych kadzidełek. Mieszkańcy malują się kolorowymi barwnikami i składają dary swoim bóstwom.
Plemiona przywiązują wielką wagę do tradycyjnych obrzędów. Podczas wielu z nich mężczyźni mają obowiązek zaplecenia sobie warkoczyka i pomalowanie twarzy czerwonym barwnikiem. Niegdyś do obowiązków mężczyzn należało też zabicie lwa, ale Tanzania dba obecnie o dziką naturę swojego kraju i polowania są zabronione. Ważną częścią kultury Tanzanii są energetyczne tańce, głośna muzyka i instrumenty. Tancerze podskakują na imponującą wysokość. Ludność z plemienia Makonde robi to w ręcznie robionych hebanowych maskach.
Z terytorium dawnej Tanganiki pochodzą najstarsze ślady istnienia istot człekokształtnych. Tanzania to młode państwo które powstało w 1964 roku. To w dekadzie lat 60tych runął cały system kolonialny dla Afryki. Wcześniej na tym terenie leżały dwa pastwa: Tanganika i Zanzibar. Na czele kraju stoi prezydent, a podstawa ustroju jest konstytucja z 1965 roku. Przez wiele lat Tanzania była areną rywalizacji dwóch partii reprezentujących dawne społeczności klanowe. Trudnym momentem w młodej historii kraju była wygrana wojna z Ugandą w 1992 roku.
Kuchnia Tanzanii łączy w sobie smaki z całego świata. Widać wpływy afrykańskich plemion, portugalskich kolonizatorów i hinduskich przybyszów. Jest kolorowa, sycąca i łatwa w przygotowaniu a przy tym bardzo egzotyczna. Jedzenie jest pikantne a potrawy przygotowuje się na bazie mleka kokosowego.
Kuchnia Tanzanii jest bardzo zróżnicowana. W głębi kraju jada się głównie potrawy z kurczaka, ryż lub ugali (mąka ziemniaczana spożywana w całej Afryce). Ze względu na sile wpływy indyjskie, w wielu restauracjach można spotkać pikantne curry i biryani. Na wybrzeżu królują owoce morza. Przyprawia się je ostrymi przyprawami i polewa mlekiem kokosowym dla złagodzenia smaku. Homary, krewetki kalmary kuszą oczy na wiejskich straganach. Tanzania to kraj obfitujący w tropikalne owoce. Papaje, ananasy, banany rosną na każdym drzewie, a soki ze świeżo wyciskanych produktów stanowią wielki przysmak.
Ugali
Tanzańska potrawa narodowa. To mieszania mąki kukurydzianej, proso, sorgo gotowana w wodzie aż do konsystencji przypominającej ciasto. Ugali formuje się w małe kulki, polewa sosami, obtacza w warzywach, dodaje pieczone mięso czy gulasz. Całość zajada się z chlebem.
Nyama Choma
Mięsna potrawa popularna w całej Wschodniej Afryce. Dosłownie oznacza to „grillowane mięso”. W zależności od preferencji wybiera się mięso kozie, z kurczaka bądź rybę. Kroi się je w plasterki, nadziewa na patyk i powoli grilluje z każdej strony. Przypomina to nasze szaszłyki.
Pilau
Potrawa zarezerwowana na wyjątkowe okazje (zwłaszcza na święta). Składa się z ryżu urozmaiconego przyprawami, do którego dodaje się mięso drobiowe, rybę, czy jajka na twardo. Danie zwykle serwuje się z sałatką ze świeżych pomidorów, papryczek chili i cebuli.
Chapatti
Chleb, który wyglądem przypomina hinduskie Roti. Robiony jest bez użycia drożdży i proszku do pieczenia. To spore płaty chleba, przypominające domowe, polskie naleśniki. Wielki przysmak dzieci i doskonała przekąska między posiłkami. Nabiera wartości odżywczych przez dodanie warzywnego nadzienia.
Kashata
Ulubiona przekąska mieszkańców Tanzanii. To ciastka o smaku kokosowym lub orzechowym przypominające małe cukierki. Są kruche, słodkie, często posypane wiórkami kokosowymi. Nadzienie stanowią prażone orzeszki ziemne. Do całości dodaje się cynamon i kardamon.
Pieczone banany
Tanzańczycy uwielbiają łakocie przygotowywane na bazie owoców. Banany kroi się w plastry i smaży w temperaturze 400 stopni. Owoce piecze się aż napęcznieją, staną się czarne i skórka pęknie. Do gotowych bananów dodaje się masło, brązowy cukier i cytrynę.
Vitumbua
Małe ciasteczka najlepiej smakujące z filiżanką dobrej kawy. To mieszaka mąki ryżowej, kardamonu, drożdży i proszku kokosowego. Całośc należy powoli oblewać wrzątkiem, tak aż stworzy się gęste ciasto. Pozostawić na całą noc w ciepłym miejscu do ostygnięcia.
Tanzanian Pie
Ciasto owocowe. Składa się ze skrobi kukurydzianej, kawałków papai i moreli. Do tego dodaje się sok z cytryny, sól, cukier. Ciasto robi się z mąki kukurydzianej. Jest miękkie i puszyste. Wedle uznania całość można wzbogacić ananasem, pomarańczami lub melonem.
