Jeden z najbardziej cenionych, a zarazem najbardziej egzotycznych ze względu na kulturę i język krajów Europy Środkowej. Częste miejsce odwiedzin turystów, którzy poszukują ciekawych historycznie miejsc albo oczekują degustacji niezwykłej, węgierskiej kuchni w akompaniamencie lokalnych win.
Niezwykła natura Węgier coraz wyraźniej przyciąga do siebie turystów. Prócz długiej i odznaczającej się zabytkami historii, kraj ten jest niezwykle popularny ze względu na ciekawy język oraz bardzo smaczną, wyróżniająca się w Europie kuchnię, będącą w komplecie z lokalnymi winami.
Węgry to kraj wewnętrzny, nie mający dostępu do morza. Usytuowany jest w Europie Środkowej między siedmioma innymi państwami. Najdłuższa jest północna granica Węgier ze Słowacją - wynosi ona ok. 677 km. Od wschodu Węgry graniczą z Ukrainą, od południowego wschodu z Rumunią, od południa z Serbią i Chorwacją, od południowego zachodu ze Słowenią, zaś od zachodu - z Austrią. Węgry mają charakterystyczną budowę nizinną i równinną, pomijając niewielki fragment Karpat na północy. Przez kraj przepływa również Dunaj, jedna z najdłuższych rzek Europy.
Węgry leżą w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego, który wyróżnia się niższymi temperaturami na północy i wyższymi na południu kraju. Generalnie Węgry są dość ciepłe i przyjazne dla turystów - pogoda jest tutaj słoneczna, lato upalne, zaś zimy krótkie, aczkolwiek dość chłodne. W obszarach nizinnych, obejmujących większość wnętrza kraju, temperatury są wyżśze, zaś suma opadów niższa, dlatego w okresie letnim często panują tam susze. Zimą często spotykany jest śnieg, który jednak zwykle nie utrzymuje się długo, pomijając niewielki obszar Karpat o niezbyt wygórowanych wysokościach.
Kultura Węgier to pomieszanie naleciałości europejskich z pozostałościami po azjatyckich przodkach Węgrów. Szczególnie warta zaznaczenia jest odrębność, którą Węgrom udało się utrzymać na terenach wiejskich; spotkać się tam można z tradycyjną, ludową muzyką oraz kuchnią, która jest swoistym znakiem rozpoznawczym tego państwa. Co więcej, obecna kultura bazuje w dużym stopniu na zabytkach, które pozostawiły na Węgrzech panowania rozmaitych władców oraz działania wojenne, prowadzone przez wieki. Dziś kultura w dużym stopniu krąży wokół niezwykłego, węgierskiego języka, rozwijając głównie muzykę.
Początki sztuki na obszarze Węgier datowane są na okres paleolitu. Do X wieku można mówić o naleciałościach typowych dla kultury zachodnioeuropejskiej, podczas gdy w XIII wieku Węgry weszły w krąg kultury średniowiecznej, co objawia się głównie zabytkami architektonicznymi romańskimi. Do dziś podziwiać można niektóre zamki z tego okresu, zachowane w niezłym stanie. Kolejny okres, który jest widoczny na Węgrzech, to klasycyzm, obecny tutaj od XIX wieku. Warte uwagi są portrety mieszczańskie z tamtego okresu, zachowane w licznych muzeach.
Oficjalnym i urzędowym językiem Węgier jest język węgierski. Zalicza się on do rodziny uralskiej, co potwierdza wspólne pochodzenie zarówno ludów azjatyckich, jak i np. Finów. W sumie na całym świecie posługuje się nim ok. 14 milionów osób, aczkolwiek językiem urzędowym jest - poza Węgrami - wyłącznie w niektórych obszarach Słowenii oraz w Wojwodinie, autonomicznym obszarze Serbii. Język węgierski sam w sobie turystom zdaje się zabawny, ale również trudny. Po angielsku mówią głównie osoby młode. Przy granicach można porozumieć się w językach państw sąsiednich.
Węgry są krajem wolności wyznaniowej, bez ogłoszenia oficjalnej religii narodowej, choć od początku swoich dziejów związane były z chrześcijaństwem. Również dziś największy procent stanowią wyznawcy religii chrześcijańskiej w różnym wydaniu, choć szczególnie wyróżniają się w tej grupie katolicy stanowiący ok. 60% całego społeczeństwa. Co ciekawe, około 15-20% społeczeństwa węgierskiego nie identyfikuje się z żadną wiarą i religią. Wyznawcy innych religii stanowią mniej niż 5% społeczeństwa, co jest bardzo niską wartością na tle innych państw europejskich.
Jak wynika z uwarunkowań historycznych, Węgrzy są bardzo pozytywnie nastawieni do Polaków - dzięki temu turyści z Polski mają często korzystniejsze ceny na bazarach i są chętniej zapraszani do prywatnego grona Węgrów. Jest to naród szczery i prawdomówny, zwłaszcza gdy trafi się na osoby starsze i ceniące sobie tradycje. Zazwyczaj biesiadowanie z Węgrami oznacza zjedzenie jednej z lokalnych potraw oraz wypicie dobrego wina pochodzącego z okolicznych winiarni. W restauracjach i barach warto zostawić napiwek, zwłaszcza że w większych miejscowościach turystycznych pojawia się ku temu sugestia.
Teren Węgier podlegał wędrówkom ludów, aż do czasu przybycia Madziarów, którzy na początku X wieku założyli tutaj państwo i wprowadzili religię chrześcijańską. Rozrost kraj przeżył w połowie XIV wieku, gdy Węgry miały największy obszar w historii. Okres ten skończył się w XVI wieku, po ataku Hordy Osmańskiej oraz wojnach domowych.Od początku XVII wieku Węgry pozostawały pod władzą Habsburgów, z czasem jako Austro-Węgry. Po I Wojnie Światowej zyskały niezależność, którą w trakcie II Wojny Światowej zaburzyli faszyści, a potem ZSRR. Pierwsze demokraktyczne wybory przeprowadzono w 1990 roku.
Kuchnia węgierska to jedna z popularniejszych kuchni europejskich. Rodzi skojarzenia przede wszystkim z wybornymi daniami obiadowymi, bazującymi na aromatycznej papryce oraz rozmaitych rodzajach mięsa. Niemniej popularne są wina, które przez wiele dekad stanowiły najlepsze trunki w całej Europie.
W kuchni węgierskiej można zauważyć połączenie nurtów gotowania w stylu europejskim ze specjałami typowymi dla ludów wędrownych, zwłaszcza Cyganów. Ludy azjatyckie również wywarły wpływ na tę kuchnię, co czyni ją tak wyjątkową oraz niezwykłą w porównaniu do innych kuchni Europy Środkowej. Cechą charakterystyczną węgierskiego gotowania jest duża ilość stosowanej paprywki - zarówno świeżej i dojrzałej, jak również sproszkowanej. Dania są ostre, choć używana jest również papryka słodka. Jako że Węgry posiadają ogromne przestrzenie uprawne, stosowane składniki są lokalnego pochodzenia.
Slambac
Jedna z potraw węgierskich, wywodząca się jeszcze z roli użytkowej podczas wypasania owiec. Danie to przygotowywane jest zawsze w bograczu, czyli specjalnym rondlu do gotowania nad ogniem. W potrawie znajdują się boczek, ziemniaki, papryka, cebula, a także - jako wypełnienie - kluski łazanki.
Tokań
Jedna z odmian zupy gulaszowej, trudna do rozróżnienia dla kogoś, kto nie wywodzi się z Węgier. W tokaniu wykorzystuje się krojone w paseczki mięso wołowe, baranie bądż z dzika. Całość przygotowywana jest w bograczu z cebulą i papryką, choć paprykę w proszku często zastępuje czosnek i majeranek.
Halászlé
Ta potrawa o niezwykłej nazwie to tradycyjna zupa rybna. Podstawowymi składnikami zupy są ryby, papryka oraz duże ilości cebuli. Do dania wykorzystuje się głównie mięso z karpia albo innej ryby, która nie rozpadnie się w trakcie gotowania. Zupę tę w większości regionów podaje się bez przecierania.
Töltött káposzta
Jedno z niewielu dań węgierskich, których nie przygotowuje się jednogarnkowo. Potrawę przygotowuje się z kapusty, wcześniej ugotowanej oraz poszatkowanej, którą przekłada się w naczyniu na zmianę z innymi warstwami, zrobionymi z mielonego mięsa, cebuli oraz ryżu. Całość jest zapiekana.
Strucla
To popularne obecnie w całej Eiropie danie ma swój rodowód na Węgrzech. Tradycyjna strucla wykonana w lokalnych cukierniach jest zrobiona z bardzo cienkich warstw ciasta, które oddzielają nadzienie i są praktycznie przezroczyste. Struclę nadziewa się masą makową bądź owocami.
Gesztenye puree
Lokalny specjał, na który trudno trafić w innych krajach. Do wykonania tego deseru wykorzystuje się jadalne kasztany, z których - po przetworzeniu - wykonuje się puree. Potrawę się schładza oraz podaje z bitą śmietaną, czasami polaną czekoladą. Do puree czasami dodaje się wanilię oraz rum.
Túrós táska
Rodzaj deseru, który możemy spożywać również na pierwsze czy drugie śniadanie. Niewielka, świeżo pieczona bułeczka z ciasta pszenno-drożdzowego, nadziana słodką masą wykonana z twarożku. Bułeczki podaje się jeszcze ciepłe, posmarowane przed pieczeniem białkiem jajek.
Gundel palacsinta
To danie o dziwnej nazwie oznacza niezwykle cienkie, pszennej naleśniki, które przekłada się słodką masą. Jest to jeden z najsłodszych i podawanych na ciepło deserów węgierskich. Nadzienie wykonuje się z twarogu, orzechów, migdałów oraz rodzynek. Naleśniki przed podaniem polewane są czekoladą.
